Phubbing, ook voor Prince de grootste ergernis van de moderne tijd
Anno 2004 ging ik wekelijks met vriendinnen naar Noodlanding in de Amsterdamse Paradiso. We dronken wodka-lime en zoenden met jongens achter het gordijn op het podium.
Tot het volgende gebeurde: ik ontmoette een jongen waar ik een maand later ook nog mee wilde zoenen. Nog steeds ging ik wekelijks naar Noodlanding en dronk ik wodka-lime met vriendinnen, maar tijdens zijn afwezigheid hielden we nauw contact per sms.
WhatsApp, Facebook en Twitter, zelfs Hyves bestond nog niet. Mijn Nokia met zwart-wit scherm was uitgerust met een zaklampje en de enige extremiteiten die het apparaat toeliet waren bellen en sms’en. Toch presteerde ik het op een keer de woede van een vriendin op mijn hals te halen: “Ik ben met jou uit, niet met je telefoon!”, riep ze geërgerd, en weg was ze.
Zonder me van enig kwaad bewust te zijn, had ik me schuldig gemaakt aan phubbing avant la lettre:
De smartphone als verlengstuk van de mens
Sms’en in gezelschap was het nieuwe fluisteren in gezelschap, ontdekte ik. En sindsdien ging het van kwaad tot erger. Mijn Nokia werd een Blackberry en een iPhone. De mogelijkheden om jezelf online te profileren werden eindeloos en WhatsApp nam gestaag de sms over, wat zorgde voor een grotere hoeveelheid aan kwalitatief mindere berichten. De smartphone werd langzaamaan een verlengstuk van de mens die hem bezat.
De acceptatie van het verschijnsel phubbing (voor een mooie Nederlandse vertaling verwijs ik u naar de comments) is echter niet meegegroeid, en wekt nog immer zoveel ergernis op als tijdens Noodlanding in 2004, toen ik met een sigaret in de ene en mijn Nokia in de andere hand op Rage Against the Machine stond te deinen.
Campagne: Stop Phubbing!
Onlangs werd er een campagne gelanceerd door de Australische Alex Haigh, genaamd: Stop Phubbing. Haigh waarschuwt dat mensen die hun telefoon gebruiken in uw gezelschap dit veelal doen om:
– Iemand te sms’en die leuker is dan u
– Te lachen om een grapje van iemand anders
– Chuck Norris te googelen
Niet oké, kortom. Op de site staat een top twintig van steden waar het meest gephubd wordt (Nederland is nog relatief veilig) en u kunt er anti-phubbing posters downloaden voor in uw restaurant, kroeg of winkel. Daarnaast is er een galerie met foto’s van celebrity-phubbers en een wall of shame waar u foto’s van uw onbeschofte vrienden kunt uploaden. Voor de echte hardcore phubbers is een interventie het laatste redmiddel.
Prince
Negen jaar later is Paradiso nog steeds het toneel van phubbing-praktijken, maar niet langer met mijn wodka-lime drinkende vriendin als de geërgerde partij. Prince liet zich gisteravond voor een fortuinlijk publiek (kaarten kostten 100 euro) van zijn minst tolerante kant zien. Instagram, Hipstamatic of gewoon een simpel kiekje betekende exit!
‘Honey I know, I know, I know times are changing’ zong hij op een sussende toon. ‘It’s time we all reach out for something new.’
