Thijs Zonneveld en de Voedselvalleiklassieker: de toekomst begint morgen
Van mijn moeder heb ik altijd geleerd geen grappen te maken over namen van mensen. Hoe zit dat eigenlijk met wielerkoersen? Morgen gaat in Veenendaal de Dutch Food Valley Classic van start.Om het zekere voor het onzekere te nemen, zullen we het verder maar niet over die naam hebben.
Zaterdagmiddagcabrioletjes
Sinds dit jaar heeft de Voedselvalleiklassieker een nieuwe koersdirecteur. Zijn naam is Thijs Zonneveld. Nu ken ik Thijs een klein beetje, en ik had in hem nou niet direct een koersdirecteur vermoed. Koersdirecteuren zijn in mijn fantasie oudere heren in matig zittende confectiepakken, mannen die in een ver verleden zelf hebben gekoerst maar wier achterwerken zich intussen hebben gevormd naar het comfortabele kunstleer van de stoelen in hun zaterdagmiddagcabrioletje.
Nogmaals, ik ken Thijs niet erg goed, maar volgens mij fietst hij nog te vaak en zitten z’n pakken hem voorlopig nog te zeer als gegoten om koersdirecteur te worden.
Dacht ik.
(Het is sowieso geen pretje om collega van Thijs Zonneveld te zijn. Denk je eens in: het ene moment schrijven twee mensen lollig bedoelde stukjes over sport. Het volgende moment verricht de ene terecht veelgeprezen onderzoeksjournalistiek bij NRC, verzint een bergje, wordt tv-persoonlijkheid en koersdirecteur. En de ander, ja, die schrijft nog steeds lollig bedoelde stukjes over sport).
ZepCam
Het wordt een bijzonder interessant koersdirecteurdebuut morgen, in de Classico delle Valle Alimento. Zonneveld heeft het parkoers van het voormalige Veenendaal-Veenendaal grondig herzien, zodat de voorspelbare massasprint in de straten van het altijd gezellige Veenendaal is vervangen door een aankomst bergop in de bossen, met een gemiddeld stijgingspercentage van vijf procent in de laatste kilometer.
Da’s aardig, maar nog niet revolutionair.
Een cameraatje op de fiets van iedere deelnemer is dat wel. ZepCam, heet dat cameraatje. De toekomst van het wielrennen is aan de ZepCam, die beelden uit de buik van het peloton op het beeldscherm krijgt.
Wie Zonneveld hier vol vuur over hoort vertellen, begrijpt: de toekomst is aangebroken. Hoe we het ooit zo lang zonder ZepCam hebben uitgehouden, is een raadsel. Een paar uur geleden wist ik nog niet dat ZepCam bestond, en nu kan ik me nauwelijks nog een leven zonder voorstellen.
Revolutie
Zonneveld is een idealist: hij wil het wielrennen moderniseren, hij wil af van de mannen in de slecht zittende confectiepakken die hun oren laten hangen naar de sponsors. Zonneveld is een man van revolutie: de wereld is er om verbeterd te worden. Niet iedere revolutie zal gewonnen worden – zo zal Marianne Vos morgen niet tussen de mannen van start gaan – maar het bekampen van ingesleten ideeën die uitsluitend worden uitgevoerd omdat ‘we dat nu eenmaal altijd zo doen’, dat zou iedere wielerliefhebber moeten toejuichen. De coureurs nemen al jaren allerlei gruwelijke risico’s, nu is het de beurt aan de beleidsmakers.
De Classique d’Alimentation de la Vallee. Morgen dus. Allemaal gaan kijken.
De toekomst is aan hen die bereid zijn te veranderen.
