Spring naar de content

Diederik Samsom schaft de PvdA-fractie af

Met zijn keuze voor de Joint Strike Fighter heeft Diederik Samsom ook maar gelijk een aanloopje genomen naar de totalitaire staat.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

Ik vind het best dat we die dingen aanschaffen; het schijnt zo te zijn dat er voor ‘s lands eer altijd wel iets moet kunnen vliegen, en wat is 4,5 miljard nou helemaal? Bovendien, daar krijg je er dan 37 voor. Het komt neer op nog niet eens 265 euro per Nederlander – een paar keer een volle tank – en voor dat geld loopt het de vijand straks dun door de broek.

Woensdagavond hoorde ik – tot voor kort verklaard tegenstander – Frans Timmermans bij Pauw & Witteman struikelen over zijn woorden toen hem de vraag werd gesteld over welke vijand we het eigenlijk hebben. Kinderachtige vraag natuurlijk. Dat kunnen we nog helemaal niet weten. Maar de geschiedenis leert dat we er altijd wel eentje hebben, een vijand, en als we pas gaan bestellen als we weten wie het dit keer is, schiet het niet op.

Het was vanuit de redactie van P&W weer zo’n typische ‘gebroken geweertjes’- discussie, dat doet het goed bij de kijker. Echt lastig was het toen er werd gevraagd – en doorgevraagd – naar het raadplegen van de fractie over deze aanschaf. Was het niet al meer dan een jaar of tien misschien wel de enige bestendige gedragslijn binnen de PvdA dat ze daar tegen de JSF waren?

Een compilatie van niet eens zulke oude beelden van zich tegen uitsprekende PvdA’ers, waaronder heel veel Timmermans, werd getoond, en daarna mocht Timmermans zichzelf en de fractie nader verklaren. Zichzelf, dat ging nog net. Hij had nu pas het complete plaatje, nu pas was het bij Defensie allemaal op orde. Er was momentum en dat moet je benutten.

De fractie had het met een mededeling moeten doen, anders wordt er nooit iets besloten.

Na het het al voortdurende gerommel in die fractie – twee leden stapten al op – denk ik dat dit naar meer smaakt. Een heel nieuw concept, je laat de fractiekandidaten tekenen bij het kruisje als het gaat om fractiediscipline en gehoorzaamheid aan de Grote Leider. Daarna krijgen ze een prachtig salaris, aanzien, en als het kabinet sneeft nog een leuke wachtgeldregeling. Dat moet maar genoeg zijn, de staatkundige vernieuwing kon wel een impuls gebruiken.