Spring naar de content

Vis TV – Omdat het voor iedereen zondag is

Een maand geleden zat ik een weekend lang met acht vrienden in een huisje.
Dat moet je natuurlijk nooit doen, maar we zaten er nu eenmaal en maakten er het beste van.Zo deden we allemaal dingen die we thuis nooit – of te weinig – doen.
Op zondagochtend bestond het programma uit: roerei eten en televisie kijken.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Frank Heinen

Ed & Marco
De dagtelevisie op zondag is een onderschat fenomeen. Zo bestaat er een programma met de naam Vis TV.
Zoals bij zoveel dingen: je weet dat het bestaat, maar je hebt je er eigenlijk nooit een concrete voorstelling van gemaakt.
Dat gold voor Vis TV.
Vis TV wordt gepresenteerd door twee vissers, Ed en Marco, twee mannen van stavast met een sterke voorkeur voor verkleinwoordjes.
Marco zit op Twitter; volgens zijn biografietje is hij onder meer redacteur van het tijdschrift Visionair (“Verstand van vissen”) en houdt hij van ‘literatuur, muziek, vogels kijken en vooral vrij denken’.
Ed zit niet op Twitter, maar zijn Facebookfanpagina is een digitale visafslag waar duizenden Ed-fans iedere dag samenkomen om het visnieuws door te nemen.
Kortom, Marco en Ed zijn beroemd.
Dat wist ik niet.
Weer wat geleerd.

Het intromuziekje van Vis TV is al onovertroffen zondagochtends. Een opgewekt deuntje is het, alsof er ieder moment een antiekprogramma kan komen, of iets met Engelse tuinen.
Het programma zelf bestaat voornamelijk uit reportages over Ed en Marco, die steeds ergens anders zitten te vissen.
Urenlang.
Weer of geen weer.
Marco en Ed vissen soms specifiek op een soort vis, met een speciale hengel en alles wat erbij hoort, maar net zo makkelijk vissen ze op wat ze tegenkomen.
Pretentieloos vissen, noemt Ed dat.
Ze praten er erg enthousiast bij – ik heb altijd geleerd dat je daarmee de vissen wegjaagt, maar daar zitten Ed en Marco niet mee. Zij zijn er om vooral om de schoonheid van het hengelen bij de argeloze roerei-eter in het gezicht te wrijven.
Daarbij hebben ze ieder hun eigen manier van doen: Marco articuleert alsof hij bij de logopediste zit en boetseert iedere lettergreep tot een cruciaal minizinnetje, terwijl Ed in zijn enthousiasme juist hele zinsdelen overslaat en spreekt als een moeizaam optrekkende oldtimer.

Visjargon
Wat Marco en Ed delen, is hun voorkeur voor visjargon.
‘Vandaag, beste kijkers, gaan we struinend vissen op karper. Dan heb je genoeg aan een mooi, zacht penhengeltje en het is echt grote onzin om dan met zo’n bak van een karpermolen aan te komen, geloof mij nou maar. Aas is maais – vinden ze heerlijk. Simpel tuigie erbij, telescoopie, klaar ben je. En voor de rest ja: lekker hengelen, zou ik zeggen.’
De cameramensen hebben veel aandacht voor de omgeving, die het grootste deel van de tijd hetzelfde is: koeien, sloten, grasvelden en altijd maar weer wuivend riet.
Ergens tussen dat riet, je moet goed kijken, zie je de vispet van Marco of Ed.
Die zit daar op een kluitje, te hengelen.

‘Kijk ‘s,’ zegt Ed. ‘Da’s een blankvoorntje. Vang ik gewoon met een paar maden. Jongens, kijk’s wat een mooi beestje. Dat is een mooi, vet blankvoorntje. Met een paar maden. Maden zijn toppie hoor, eerlijk waar. Het kan veel makkelijker dan we met z’n allen denken, echt waar hoor, joh. Kijk nou toch ‘s. Heerlijk. Kijk ’s wat mooi. En allemaal met een Bolognese-hengel. Echt hoor. Allemaal met de Bolo, hohoho. Dat is toch mooi? Ja toch. Vind ik wel. Nou, jongen – het is een jongen – jij gaat weer terug hoor. Naar je vriendjes. Kijk ‘s, autodieflipflap. Daargaatiedaargaatiedaargaatie. Is dat niet prachtig, jongens?’

Het is voor iedereen zondag
Oud-judoka Mark Huizinga is een van de grote fans van Marco en Ed – als je z’n Twitteraccount moet geloven.
Ik geloof hem.
Dat grote lijf van Mark Huizinga languit op zo’n L-vormige bank, fris gedoucht, een bord roerei in die immense schoot en dan Ed en Marco maar lekker een gat in de dag laten hengelen.
Het is tenslotte niet alleen zondag voor acht vrienden in een huisje.

Onderwerpen