Spring naar de content

Gastcolumnisten over het Sportjaar 2013: Marcel van Roosmalen

Een jaar lang heb ik als sportcolumnist van deze website zes maal per week iets over sport te berde gebracht. Tijd om tussen Kerst en Oud & Nieuw het woord te geven aan enkele illustere collega’s, die hun inzichten over het Sportjaar 2013 op mijn verzoek met u delen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Frank Heinen

De telefoon ging.
Of ik een stukje over het sportmoment van het jaar wilde schrijven. Voor HP/De Tijd.

Ik vroeg of het over Vitesse mocht gaan.
Dat moest worden overlegd.
Twee dagen later werd er weer gebeld.
Een collega had afgebeld.
Dus het mocht. Graag zelfs.
Hoe lang, vroeg ik.
Liefst niet te lang.
Daar kon ik in komen.
Had ik een sportmoment van 2013, vroeg HP/De Tijd.
Ik dacht aan de nieuwe bril van Vitesse-trainer Peter Bosz – een klein, vierkant montuur – en zei: ‘Ja.’

Mooi stuk
Kort daarna volgden een sms’je.
Afzender: HP/De Tijd.
Neem je het onderwerp wel serieus? Doen de anderen ook – we krijgen mooie stukken binnen.
Ik begon toen maar aan een stuk over de overwinning van Vitesse op Ajax, in de Arena.
Dat werd niks.
Daarna schreef ik een column over de 2-6, uit tegen PSV.
Vonden ze bij de HP/De Tijd een mooi stuk, maar tegelijk hadden ze niet het gevoel dat ik de ‘sportmoment van het jaar’-vibe helemaal gevoeld had. Het was ‘te particulier’. Of ik niet over Epke wilde schrijven, of Marianne Vos, of over Sven Kramer. Het liefst over Sven Kramer.

Sven-kenner
Ik belde een bevriende journalist, eentje die je gerust een Sven Kramer-kenner zou kunnen noemen.
Ik: ‘Wat was het Sven Kramer-moment van 2013?’
Sven Kramer-kenner: ‘Dat zijn er zoveel.’
Ik vroeg of er misschien nog iets geks gebeurd was – ik herinnerde me een verkeerde wissel en een gemiste medaille.
Dat bleek jaren geleden.
Sindsdien had Sven alleen maar gewonnen.
Tot slot kreeg ik Svens nummer.
De Sven Kramer-kenner zei dat Sven dat nummer al een jaar of twee niet meer had opgenomen. Maar misschien had ik meer geluk.
Toen ik had opgehangen, belde HP/De Tijd weer.
Of het wilde vlotten met mijn Sportmoment. Ze keken er ‘ge-wel-dig’ naar uit, met name de eindredactie.
Het nummer van Sven werd niet opgenomen.

Twee dagen later belde HP/De Tijd een laatste maal.
Waar mijn stuk bleef.
Kerst was al praktisch voorbij.
Maar het nummer dat ze belden werd niet opgenomen.