Spring naar de content

Yvonne Kroonenberg over La Motte, Mahler en primitieve mensen in de Action

We kennen haar van haar prikkelende stukjes over de moeizame omgang der seksen, die ze schreef voor bladen van Playboy tot Margriet. Maar wat leest en luistert Yvonne Kroonenberg zelf?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: De Redactie

“Ik lees veel Amerikaanse, Canadese en Engelse literatuur. Margaret Atwood. Zo goed. Pamela Jooste, Dance with a Poor Man’s Daughter, dat moet iedereen gelezen hebben. En Jane Austen is ook favoriet. Het mooiste boek aller tijden is misschien wel The Backwash of War van Ellen La Motte, door Erwin Mortier in het Nederlands vertaald als In het kielzog van de oorlog. Een werkelijk prachtig boek over de Eerste Wereldoorlog.

“In de eerste regels vertelt La Motte hoe de verpleegsters achter de linie een zwaargewonde soldaat oplappen zodat hij wegens desertie kan worden doodgeschoten. De eerste alinea geeft in één klap de smeerboel, de onwaardigheid en de zielloosheid van die oorlog weer. Knap hoor, als je zo kunt schrijven.

Primitieve mensen
“Ik luister eigenlijk uitsluitend naar klassieke muziek – Schubert en Mahler zijn mijn favorieten. Maar dat is niet altijd zo geweest, hoor. Ik heb de klassiek muziek pas heel laat ontdekt. Thuis luisterden we veel naar Franse chansons. Dat vond mijn vader mooi. Georges Brassens. Léo Ferré. Barbara. En mijn moeder hield helemaal niet van muziek, dus die zette ook nooit iets op. Achteraf vind ik het een omissie van belang dat ik niet ben opgevoed met klassieke muziek. Maar het is niet anders.

“Niet zo lang geleden heb ik een cursus Mahler gevolgd bij Leo Samama. In het Concertgebouw. Ik leerde daar echt naar de muziek te luisteren en die te ontleden. Ik was op een middag, een paar uur voordat ik naar die cursus ging, uitgenodigd door een politieman om eens in Amsterdam-Noord te komen kijken. Ik wist niet wat ik zag: mensen die zó primitief zijn dat ze niet eens een gewone zin kunnen uitspreken. Ze slaken kreten, vaak op harde toon, omdat ze toch wel heel graag begrepen willen worden.

“Deze week was ik in Assen en daar zag ik ze weer, die primitieve mensen. In de Action. Simpele mensen met van die klassieke Drentse koppen, maar met uitdrukkingsloze ogen. Ik liep daar rond en probeerde die mensen te begrijpen, op dezelfde manier als dat ik me probeer te verdiepen in het geestelijk leven van dieren. Want als taal niet je eerste vervoermiddel is om je te uiten, omdat het je gewoon niet gegeven is om een zinnetje te zeggen, dan beweeg je je op een heel andere manier door de wereld dan wij. En dan zit ik even later bij dat clubje in het Concertgebouw moeilijke dingen over Mahler te leren en dan denk ik, denkend aan wat ik een paar uur daarvoor had gezien: iedereen noemt zich ook maar mens tegenwoordig.”

Wil u weten wat Yvonne Kroonenberg nog meer leest, luistert en kijkt? Lees dan het complete interview van Nick Muller in de nieuwste HP/De Tijd, die nu in de winkels ligt. Bekijk hier de overige onderwerpen, of sluit hier een voordelig (proef)abonnement af.