Teken je eigen Piet en kleur hem zelf
Iets korts over de ‘nieuwe Piet’ die gisteren werden geïntroduceerd bij Knevel en Van den Brink. Willen we wel deze ‘nieuwe’ Piet, nog steeds zwart, maar zonder krullen?
Of willen we, vooral, dat het onderwerp beslist wordt?
Dat iemand opstaat, iemand, die het oplost?
Je hoeft niet per se op de link van het programma te drukken: wat je ziet, heb je al gezien.
We kijken naar een discussie die al zo vaak is gevoerd.
We hebben alle argumenten al gehoord, en nog meer.
We weten al, tot in detail, hoe voor- en tegenstanders denken.
We weten hoe we zelf erover denken, vooral. We hebben onze mening klaar en de mening veranderen doen we niet graag. Nooit eigenlijk, als we heel eerlijk zijn, zeker niet bij dit onderwerp. Dit onderwerp raakt ons, hoewel we zelf niet snappen waarom precies, ergens diep. Het doet een beetje pijn om over na te denken. Het doet vooral pijn om in te zien dat we het misschien wel jarenlang fout hadden. Dat het niet oké was, wat we vierden. Terwijl we dachten, vanuit het diepste van ons hart, dat het alleen maar om liefde, of gezelligheid, of desnoods om cadeautjes ging.
Het onderwerp maakt ons ook boos! En de mensen die op televisie erover praten ook.
Boos. Boos en moe.
Houd toch eens op met dat gezeur. We denken: moet het in juni al beginnen?!
De zon schijnt. Trouwens.
We vragen ons af of Piet ooit nog weg gaat. Het hele jaar door is hij er. Misschien kunnen we ook cadeautjes gaan doen op 5 juli of 5 september. Of iedere vijfde van de maand.
‘Het gaat om de kinderen’ roepen we dan. Maar de kinderen bekommeren zich er allang niet meer om. Die spelen buiten.
De eerste keer dat ik schreef dat zwarte Piet niet meer zwart zou moeten zijn, twee jaar geleden, werden mijn (ja, half-donkere) kindertjes met de dood bedreigd, in de comments onder het stukje. De tweede keer dat ik het schreef, afgelopen december, werd ik de volgende ochtend opgebeld door de redactie Pauw & Witteman.
Er is wel iets veranderd.
Er is al iets veranderd.
En nu heb ik een idee.
Want ik heb geen zin meer in dezelfde discussie nog eens, en nog eens, en nog eens.
Maar bij ons thuis is Piet niet meer zwart.
Misschien kunnen we zonder media. Zonder mensen die hetzelfde zeggen als de mensen voor hen die hetzelfde zeiden als de mensen voor hen…
Gekleurde schmink is overal te koop. We kunnen Pieten tekenen met onze kinderen die er anders uitzien. We kunnen het op school anders voor ze spelen. We kunnen pakpapier vermijden waarop de Piet nog ‘ouderwets’ zwart is.
We kunnen het goede voorbeeld geven. Er is geen televisiepresentator of minister-president die het voor ons hoeft te beslissen, toch?
Het goéde voorbeeld, ja.
Ik begin met tekenen.
Doe je mee?
