Spring naar de content

Er is helemaal niks mis met Sepp Blatter

Het was natuurlijk buitengewoon stoere taal van Michael van Praag. Als het aan hem – en nog wat Europese voetbalbobo’s – ligt stelt Blatter zich niet meer beschikbaar voor een volgende termijn als praeses van de FIFA.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Dr. Doom

De geloofwaardigheid van Sepp Blatter zou wereldwijd zwaar onder druk staan en daarmee die van de FIFA. Als Michael van Praag – zelf ook niet de minst ambitieuze bobo – ergens blijk van geeft dan is het wel van superieur Westers denken. Daarvan zie je tegenwoordig veel voorbeelden en uit de coverage door onze media zou je dan zo maar de indruk kunnen krijgen dat het ook het wereldbeeld is. Maar net als met de paus is het zo dat Westerse katholieken er niet of nauwelijks toe doen, het gaat om de bevolkingsrijke andere werelddelen: daar ligt de markt en ook de aanhang.

Jammer genoeg is Europa een fruitvliegje in voetballand, althans als het om zeggenschap gaat.

Onder leiding van Blatter is de FIFA uitgegroeid tot een een zeer professionele marketingmachine met een almaar stijgende omzet en winstgevendheid. De FIFA kent zes confederaties en daarvan is de UEFA – het Europese deel – er één. Maar liefst 209 landen zijn lid, elk lid heeft één stem, u kunt zelf wel uitrekenen dat de zeggenschap van Europa van afrondend belang is: eerder na dan voor de komma.

In zeker vier van die zes confederaties is ouderdom en anciënniteit een cultureel verankerd groot goed. Daarmee is de leeftijd van Blatter – hij is een dikke zeventiger – daar helemaal geen issue.

Maar ook de cultuur van zakendoen verschilt er nogal van de Europese en Noord Amerikaanse. Het ‘voor wat hoort wat’- principe mogen wij hier dan niks vinden, daarmee is het nog lang niet het standpunt van de meerderheid van de leden.

Op, zeg maar, de Fiji-eilanden (ook een lid) heb je zo de stem als je er trapveldje laat aanleggen op kosten van de FIFA. Ook dat is een lichte vorm van corruptie, in onze ogen, althans als het een en het ander voorwaardelijk met elkaar verbonden zijn.

Het betalen van een leuk buitenlands reisje van de een of andere Afrikaanse bobo – met het label ‘studiereis’: daar kijken we hier heel anders naar maar die bobo stemt op de persoon die dat voor hem mogelijk maakte.

Natuurlijk loopt het wel eens uit de hand, zoals nu met Qatar lijkt te zijn gebeurd. Blatter zal, politiek bekwaam als hij is, daar straks een standpunt over innemen dat vooral de sponsors en de bulk van zijn ledenlanden zal bevallen.

Wij willen het hem aanrekenen. Dat is ons probleem. En dat van Van Praag.

Want er is helemaal niks mis met Sepp Blatter, in de rest van de wereld.