Spring naar de content

Nieuwe NS-campagne tegen overvolle treinen een doorslaand succes!

Bij de NS is in juli een campagne van start gegaan om overvolle treinen tegen te gaan. De actie is inmiddels een groot succes te noemen, iets wat we niet vaak over de producten van de reisorganisatie kunnen zeggen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Johanna Geels

Moeilijk als het makkelijk kan
Vanwaar dit onverwachte succes? Want we weten allemaal dat als de NS met iets nieuws komt, dit meestal ontaardt in drama’s. Gestrande reizigers, onbegrijpelijke kaartjes- en pasjessystemen, rigide regels omtrent e-tickets, enzovoorts. Op de een of andere manier lijkt het alsof er bij de NS een heel leger techneuten zit dat als opdracht heeft gekregen alle NS-producten zo ingewikkeld mogelijk te maken. Zelfs als dit helemaal niet nodig is. En dat is eigenlijk hartstikke knap. Daar mogen we best een beetje trots op zijn. Ik bedoel, ze krijgen het toch maar mooi elke keer weer voor elkaar. Elke reorganisatie, elke herfst, sowieso elk seizoen zorgt weer voor enorme problemen die nooit of te nimmer kunnen worden opgelost zolang de NS bestaat. Waar vind je dat nog, in deze wereld van oneindige mogelijkheden en verfijnde technologie? Gewoon, hier, in ons eigen kleine landje.

Wat heeft de NS bedacht om de overvolle treinen leger te krijgen? De oplossing is geheel in lijn met de eigen strategie, namelijk moeilijk doen als het makkelijk kan: reizen zonder kaartje! Het klinkt zo eenvoudig, maar dat is enkel schijn. Ik heb geprobeerd het systeem hierachter te doorgronden, maar helaas, het is mij niet gelukt. De NS heeft zichzelf ditmaal overtroffen, dat moet gezegd. Desondanks deed ik toch een poging. Als ik hier en daar een fout maak, vergeef mij.
Komt-ie:

Twee vliegen in één klap
Iedereen, alle reizigers, ook toeristen en buitenlanders, moet in het bezit zijn van een OV-kaart, een plastic pasje van 7,50 euro. Voor die 7,50 euro heb je overigens nog niets. Je dient altijd twintig euro op de kaart te hebben staan, anders doet-ie het niet. Altijd. De pasjes zijn overigens niet verkrijgbaar bij perronautomaten, maar enkel bij een loket. Daar de meeste loketten in Nederland zijn afgeschaft is dat wel even zoeken. In de grote steden zijn er echter altijd nog wel een paar te vinden. Als je geluk hebt zijn deze bemand. De rest van Nederland moet het doen met perronautomaten. Daar kun je, in plaats van het oude papieren kaartje en de OV-pas, ook een wegwerpchipkaart kopen. Je betaalt daarvoor wel één euro extra, bovenop het te betalen reisgeld. Ook moet je in het bezit zijn van een Nederlands bankpasje, want buitenlandse passen, creditcards en papieren geld accepteert de automaat niet. Daarmee vangt de NS trouwens twee vliegen in één klap, want hiermee hebben ze niet alleen het volle treinprobleem opgelost maar ook de overvolle steden in vakantietijd! Want er is natuurlijk geen toerist te vinden die genoeg muntgeld bij zich heeft om met een heel gezin door Nederland te cruisen.

Ingewikkelde procedures
De Nederlandstalige ticketautomaten zijn zo ontwikkeld dat ze voor buitenlanders onbegrijpelijk zijn. Er zijn wel Engelstalige apparaten gesignaleerd, maar die zijn niet standaard. Als je als toerist bijvoorbeeld in Epe op de trein wilt, moet je net zolang wachten tot er een Nederlander langskomt die de Engelse taal machtig is en bereid is je door de ingewikkelde kaartjesprocedure heen te loodsen. Niet dat dit enige zin heeft, want bij het afrekenen stuit de toerist op het betaalprobleem, want, zoals ik hierboven al zei, de automaten accepteren alleen Nederlandse bankpasjes en muntgeld. (Het is slechts wachten op de lepe reiziger die een handige muntgeldzak gaat ontwerpen voor onderweg. Ik stel mij zo’n ouderwets gristelijke collectezak voor, die kunnen jarenlang mee en er kan lekker veel in. Met een stok eraan kan hij als een knapzak over de schouder worden geworpen. Ik voel een hele nieuwe rage aankomen!)

Wanhoop bij Meldpunt Treinkaartjes
Op Meldpunt Treinkaartjes van de Consumentenbond kunt u al uw ideeën hierover kwijt. Ook kunt u er klachten deponeren. Het meldpunt bestaat vandaag precies een maand, en 1975 mensen gingen u reeds voor. De reacties hebben één gemene deler: wanhoop, pure onversneden wanhoop. Bijna tweeduizend verwarde en wanhopige mensen die buiten, in het keiharde reizigersveld, geprobeerd hebben een reisje te maken met het Nederlandse openbaar vervoer. En jammerlijk gestrand zijn. Sommigen onderweg, de meesten reeds voor vertrek. De verhalen zijn schrijnend. Bijna honderd pagina’s lang. Lees en oordeelt u zelf.

PS: Aanstaande maandag vertrek ik weer voor een paar dagen naar mijn geliefde Berlijn. Met de auto natuurlijk. Ik koop daar bij aankomst een dagkaart voor het openbaar vervoer. Daar kan ik elk vervoermiddel mee in, tram, bus en trein. De hele dag reis ik door Berlijn. 24 uur lang. Zonder moeilijk gedoe. Wat dat betreft kunnen ze daar nog een hoop leren van ons, hoor!

Onderwerpen