‘Het is maar zeer weinigen gegeven zo gul te durven zijn’
Philip Seymour Hoffman (23 juli 1967 – 2 februari 2014) was een met prijzen overladen Amerikaanse topacteur. Hij stierf aan een overdosis heroine. Pierre Bokma schrijft hem een brief.
Geachte heer Hoffman,
Een brief schrijven aan een overledene? Toen ik hoorde dat dat tot de mogelijkheden behoorde, stak ik als een overenthousiaste zevende-groeper mijn vinger op om antwoord te mogen geven op een vraag die nooit gesteld zal worden. ln het beste geval wordt het een 'brief' met mijn eigen herinneringen aan u. Beelden vooral. Deze herinneringen zijn direct verbonden met uw werk en daardoor wezenlijk anders, omdat ikzelf het medium acteren gebruik om herinnerd te worden, een onuitroeibare neiging van de mens.
Mede door uw New Yorkse achtergrond herinner ik me u als een eerder Europese dan een Anglo-Amerikaanse acteur. Het beeld dat van u is overgebleven, plusminus negen maanden na uw ontijdige dood, is uitermate grof, maar evenzo intens! Een geslepen denker in zijn spel, hoeken ziend waaronder maar zeer weinigen naar de materie durven of kunnen kijken. Tussendoor ook intens lui, van mijzelf uitgaande een houding die angst voor het onvermijdelijke uitdrukt, een vorm van paniek waaronder bijna al uw collega's gebukt gaan, die toeslaat wanneer alleen instant succes het zelfvertrouwen kan redden. Een bijna overbewust mens, met opzet, een die op zijn beste momenten niet alleen niet schuwt, maar van zichzelf eist dat de toeschouwer toegang krijgt tot de wáre Philip Seymour Hoffman. Aangezien acteren dat per definitie verbiedt, is die prestatie des te grootser!
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
