Spring naar de content

Vier fragmenten van Rachel Dolezal waar we nu met andere ogen naar kijken

Een blanke vrouw, die zich jarenlang voordeed als gekleurde vrouw, heeft ontslag genomen als woordvoerster van een organisatie die zich inzet voor kleurlingen. De 37-jarige Rachel Dolezal wordt verweten over haar afkomst te hebben gelogen. En blijkt niet het enige waarover Dolezal gelogen heeft.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Jesse Voorn

Rachel Dolezal kreeg een stortvloed aan kritiek over zich heen, toen vorige week bekend werd dat ze niet zwart, maar blank is. Haar ouders, met wie ze geen contact mee heeft, vertelden Spokesman vorige week dat Dolezal al jarenlang over haar identiteit liegt, nadat het Amerikaanse Couer d’Alene Press vraagtekens zette bij haar etniciteit.

Hoewel de burgerrechtenbeweging NAACP zei haar te blijven steunen, heeft Dolezal nu uit het belang van die organisatie haar werk neergelegd, zegt ze gisteravond in een brief op Facebook.

Dear Executive Committee and NAACP Members,It is a true honor to serve in the racial and social justice movement here…

Posted by Rachel Dolezal on Monday, 15 June 2015

Waarom de Amerikaanse al die jaren loog over haar identiteit is niet duidelijk. Lauren Campbell, een studente aan de universiteit van Washington, interviewde haar in 2014 voor haar studie en ook toen deed ze zich voor als zwarte vrouw. Haar antwoorden zijn zo berekenend, dat ze de waarheid niet hoeft te vertellen.

Hier vertelt ze hoe het is om als zwarte vrouw te leven in een overwegende blanke omgeving.

Campbell is zelf gekleurd en vertelde aan Inlander dat het hele interview met Rachel Dolezal niet goed voelde. Iets verderop in het interview vertelt de vrouw dat haar als kind door een leraar was verteld dat ze wit was.

Toen ze eenmaal ging werken voor het Human Rights Education Institute, kreeg ze het zwaar te verduren, zegt ze. Dolezal zei eveneens dat ze slachtoffer werd van hate crimes van blanke racisten. Ook bekritiseerde ze zelf blanken die zeiden de zwarte gemeenschap te begrijpen, omdat ze toevallig een zwarte vriend hadden. Sweet, sweet irony.

Over haar eigen identiteit heeft Dolezal in dat interview gezegd dat de publieke perceptie niet overeenkwam met wie ze echt was.

Ook liet Dolezal aan Campbell weten dat ze profiteerde van ‘het feit dat’ ze als zwarte zo’n lichte huid had en vergeleek ze dat met privileges van witte mensen.

De ontmaskering van Dolezal is slecht gevallen in de zwarte gemeenschap. De tijd zal moeten uitwijzen of dit het enige is waarover zij heeft gelogen.

Onderwerpen