Yanis Varoufakis stapt op: mission accomplished
We gaan hem nog missen, de flamboyante ex-minister van Financiën van Griekenland, Yanis Varoufakis. Vanochtend gooide hij het bijltje erbij neer. Mission accomplished, zou ik zeggen. Zo ziet de Olympus eruit.
Opstappen met zoveel steun van je volk, dat getuigt van een mate van moed die we bij onze eigen politici niet meer aantreffen. Die verliezen verkiezingen. Of bedonderen de Tweede Kamer. Dan moeten ze weg. Als Varoufakis iets niet hoefde, dan was het opstappen. Als bijna tweederde van je bevolking achter je standpunten staat, dan heet dat draagvlak. Weet iemand in Den Haag nog wat dat is?
Varoufakis gaat de geschiedenis in als de man die in Europa het begrip democratie nieuwe inhoud gaf. Democratie: dat willen we toch allemaal? Griekenland liet dit weekend zien wat het is en wat daarvan de gevolgen kunnen zijn.
Met zijn vertrek neemt hij – indachtig zijn speltheorie – na zijn overwinning zichzelf als obstakel weg. Maar niet nadat hij het hele internationale circus van politieke haantjes iets banaals bewees: it takes two to tango. Maar de Griekse zakken zijn leeg, en dit is nu het probleem van de schuldeisers. Met lege zakken resteert alleen nog trots, en die kun je de Grieken niet ontzeggen.
Met alle beschuldigingen aan zijn adres – en aan dat van zijn regering – zouden we bijna vergeten dat deze regering pas vijf maanden aan de macht is. Daarmee zou elke suggestie dat de puinhoop in het land door deze dames en heren werd veroorzaakt, er niet (meer) moeten zijn.
Het BNP van Griekenland kromp de afgelopen vijf jaar onder het bewind van andere regeringen en de regie van IMF, ECB en de Eurogroep met 25 procent. En dan eisen dat het quotum van het BNP die nodig is om de pensioenen te kunnen betalen verder omlaag moet – het is ronduit beschamend. Dat quotum staat op 16 procent van het BNP, en dat is krankzinnig hoog. Als de Griekse economie niet met 25 procent, maar bijvoorbeeld met 12,5 procent zijn gekrompen, dan was dat percentage lager geweest dan 16 procent – en binnen de (kennelijk op dit moment acceptabele) marges. Daar ligt de sleutel: alle maatregelen die de economie doen groeien, zullen helpen. Het rondpompen van rentes en aflossingen door het verstrekken van nieuwe leningen, daar heeft de Griekse economie niks aan. Laat staan de burger.
Yanis Varoufakis heeft dit duidelijk gemaakt, en hem komt de eer toe. Varoufakis bleef overeind toen het moest, en stapt op nu het kan. Griekenland krijgt hoe dan ook een betere deal dan er ooit op tafel heeft gelegen. Heel veel tegenstanders, waaronder Jeroen Dijsselbloem, zullen dat nooit erkennen. Let maar op.
