Fotoserie: adoptiekind Simone Hoang herinnert zich haar eerste levensjaren
HP/De Tijd Expo geeft jonge kunstenaars een podium om hun werk te tonen. Waarom? Omdat er veel moois wordt gemaakt én om uw ogen te verwennen. Deze week: Simone Hoang uit Amsterdam.
Simone Hoang (IJsselstein, 1982) studeert in december af aan de Fotoacademie Amsterdam.
Over haar werk
“De fotoserie Ký ức//Memento, waarvan u hieronder een selectie ziet, is een nog steeds lopend onderzoek naar herinneringen. De eerste acht jaar van mijn leven heb ik bij mijn biologische moeder gewoond, die Vietnamees is. Ik ben daarna geadopteerd door Nederlandse ouders. Van die eerste acht jaar kan ik me bijna niets meer herinneren. Dit gegeven neem ik als uitgangspunt om mijn herinneringen, zover ik die heb aan die tijd, als universeel thema te behandelen.”
“Mijn onderzoek uit zich in verschillende projecten. Zo werd ik begin dit jaar opgemerkt door drukkerij Lenoirschuring in Amstelveen, die mij tot mijn grote verrassing besloten te gaan sponsoren. Het resultaat is een in offset gedrukt boek, in een oplage van honderd exemplaren, dat nu in de collectie van het Stedelijk Museum, Huis Marseille, het Nederlands Fotomuseum, PhotoQ, Foam Editions en Liefhertje en De Grote Witte Reus is opgenomen.”
“Het boek is tweeledig; het is namelijk ook mijn portfolio. Voor mij is een portfolio niet zozeer dat je laat zien wat je kan, maar vooral wie je bent als fotograaf. ‘Ký ức’ is Vietnamees voor herinnering, of eigenlijk het ontbreken ervan. Deze titel dekt voor mij de lading. Niet alleen inhoudelijk, maar ook vanwege zijn abstracte typografische uitstraling. De meeste mensen waar ik mijn werk aan laat zien spreken geen Vietnamees en voor hen blijft de titel, zonder uitleg, ontastbaar. Dat suggestieve komt altijd terug in mijn werk. Ik houd van details die verwijzen naar mijn werkwijze, maar die niet in eerste instantie alles onthullen. Zo heeft het boek een rode omslag van lee filter, die verwijst naar de verpakking van Vietnamese kokosnootsnoepjes die ik als kind at. En heeft het boek, vanwege offset druk, een nostalgische geur.”
“Mijn manier van werken is onderzoekend, waarbij het proces even belangrijk is als het resultaat. In sommige gevallen misschien wel belangrijker. Ik werk het liefst met een midden- en groot formaat camera, omdat het me verrast, me dwingt om me volledig te concentreren en me rust geeft.”
Meer werk van Simone Hoang vindt u hier.
Ben je een jonge kunstenaar (student of pas afgestudeerd) en heb je tien kunstwerken die je in Expo wilt tonen? Neem contact met ons op.
