Wat de ‘pilotenprinsjes’ van Air France willen
Ziedend zijn ze, de piloten van Air France. De Franse luchtvaartmaatschappij maakte maandag bekend dat zij 2900 arbeidsplaatsen wil schrappen, waaronder die van 300 verkeersvliegers, nadat onderhandelingen met de pilotenvakbond SNPL over bezuinigingen de vorige week strandden. De piloten krijgen de schuld van de reorganisatie. En dat is volgens de bond niet terecht.
“We worden gebruikt als zondebok”, aldus een woordvoerder van SNPL. “We staan bekend als geprivilegieerd. Dat weet de directie van Air France dondersgoed. Ze waren al van plan om te gaan reorganiseren en hebben daarvoor de onderhandelingen als legitimatie gebruikt.”
Dat de Air France-piloten bezorgt zijn over hun imago is begrijpelijk. De staking eind vorig jaar kostte moedermaatschappij Air France-KLM bijna een half miljard euro en leidde tot veel frustraties – bij passagiers, maar ook bij het cabine- en grondpersoneel. Daarmee verspeelden de vliegeniers veel goodwill.
Nu de piloten wederom de poot strak hielden en Air France voor het eerst in zijn geschiedenis gaat reorganiseren, moeten zij het ergste vrezen. Woedende personeelsleden trokken Xavier Broseta van personeelszaken van de Franse luchtvaartmaatschappij maandag letterlijk de kleren van het lijf, toen hij het hoofdkantoor wilde verlaten nadat de nieuwe plannen bekend werden. Dat belooft voor de piloten weinig goeds.
De staking van vorig jaar pakte voor de Franse verkeersvliegers uiteindelijk goed uit. Plannen om flink te investeren in dochteronderneming Transavia om zo de opmars van prijsvechters als Ryanair en EasyJet te stuiten, verdwenen in de ijskast. Tot grote teleurstelling van de collega’s bij KLM.
Die groei van Transavia is bittere noodzaak. Door toenemende concurrentie, ook op intercontinentale vluchten, leidt Air France-KLM forse verliezen. De netto schuld bedraagt inmiddels 4,6 miljard euro. Oftewel: de onderneming is de facto gewoon failliet.
Om het tij te keren wil het concern 2 miljard euro besparen. Ook van het personeel wordt een bijdrage gevraagd. De KLM-piloten hebben daarover inmiddels een akkoord bereikt. Het wachten was nog op de Air France-collega’s. De directie wilde ook hen per jaar 100 uur meer laten vliegen in ruil voor baanbehoud. De Franse piloten wilden daar alleen aan meedoen op basis van vrijwilligheid.
De kans dat ‘prinsjes van Air France’ er wederom goed vanaf komen, is klein. Dat beseffen ze zelf ook. Op de website van de bond prijkt een analyse waaruit moet blijken dat de Franse piloten minstens zoveel wilden inleveren als hun Nederlandse collega’s.
In de vergelijking komen de Air France-verkeersvliegers er op het eerste oog inderdaad relatief ‘bekaaid’ vanaf. Een voorbeeld: terwijl KLM-piloten tussen hun 58ste en 62ste met vervroegd pensioen kunnen, moeten zij doorwerken tot hun 65ste. Tot aan hun pensioenleeftijd (67 jaar, zowel in Nederland als in Frankrijk) krijgen de KLM-collega’s 58,5 procent van hun loon doorbetaald. Bij Air France is dat hooguit 40 procent.
Maar een ding laten de prinsjes in de analyse wijselijk onvermeld: het salaris. Gelukkig biedt een kleine zoektocht in de krochten van het world wide web wel soelaas. Bij Transavia, het spookbeeld voor de Air France-piloten, zit een gezagvoerder die vliegt op lange afstanden op gemiddeld 150.000 euro. Bij KLM ontvangt diezelfde piloot ongeveer 195.000 euro. Een Air France-verkeersvlieger zit daar nog eens een kleine 20.000 euro (213.000 euro) boven.
Voldoende rek dus voor enige solidariteit. Al was het maar met de 300 collègues die nu op straat dreigen te komen staan.
