‘Oliver, door de verhoogde activiteit in mijn hippocampus is de kans dat ik je ooit zal vergeten, nihil geworden’

Oliver Sacks (9 juli 1933 – 30 augustus 2015) was een Britse hoogleraar neurologie die veel populaire boeken schreef over de gevolgen van breinafwijkingen voor patiënten, onder meer De man die zijn vrouw voor een hoed hield en Musicofilia. Erik Scherder schrijft hem een brief.

Gepubliceerd op: 08/12 | 2015 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Hemelpost

door Erik Scherder

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Zeer geachte professor Sacks, beste Oliver (mag ik tutoyeren?),

Analoog aan 'de man die zijn vrouw voor een hoed hield’ uit jouw gelijknamige boek, voel ik me nu een beetje als ‘de man die een brief naar de hemel wilde sturen’. Welke stoornis in de hersenen zou hieraan ten grondslag kunnen liggen, denk je? Mogelijk een epileptische activiteit in de hippocampus? Het is bekend dat dit kan leiden tot een plotselinge sterke hang naar religie. Maar valt die plotselinge epileptische activiteit te verklaren? Iets dat jij ook altijd heel graag deed en waar je een van de allerbesten in was, verklaringen zoeken. Ik heb in de literatuur gezocht en vond dat in sommige gevallen heftige emotionele stress een trigger kan zijn voor het ontstaan van epileptische activiteit. Had ik die dan, die emotionele stress? Zeker, jouw brief in The New York Times waarin je je afscheid van het leven aankondigde, raakte mij en vele anderen diep. Dé neuroloog die miljoenen mensen heeft geïnspireerd om altijd te blijven zoeken naar verklaringen voor veranderingen in gedrag ten gevolge van hersenletsel, zou binnen afzienbare tijd niet meer onder ons zijn. Juist dat nooit opgeven, dat blijven doorknokken voor patiënten en hun omgeving waardoor méér begrip voor hun situatie ontstond, zó cruciaal voor het herstel van de patiënt, al die eigenschappen had jij. En weet je Oliver, door die verhoogde activiteit in mijn hippocampus is de kans dat ik je ooit zal vergeten, nihil geworden.