Zwemster én globetrotter Inge Dekker: ‘Reizen is goed voor mij’
Wat doet een topsporter eigenlijk op de momenten wanneer hij of zij niet bezig is met sporten? In deze rubriek worden sporters bevraagd naar hun leven buiten de sportwereld. In aflevering twaalf Inge Dekker (30), topzwemster én globetrotter.
Als topsporter met toernooien over de gehele wereld ontkom je er niet aan: reizen. De een heeft er een hekel aan en verkiest het eigen huis steevast boven een hotelkamer ergens in een ver oord. De ander stapt snel na thuiskomst weer graag in het vliegtuig voor een nieuw avontuur. Inge Dekker behoort tot die laatste categorie.
Reisleven
De geboren Assenaarse heeft al een heel zwemleven achter zich, en dus ook een heel reisleven. Voor haar sport stapte ze ooit voor het eerst in een vliegtuig en inmiddels zijn er 39 landen open gekrast op de speciale landkaart die in haar huis hangt. Dekker houdt van reizen. Of eigenlijk houdt ze meer van het zichzelf onderdompelen in een andere cultuur.
Reizen als topsporter is dan weleens onbevredigend, stelt ze. In haar geval komt een zwemtoernooi vaak neer op pendelen tussen hotel en zwembad, waarna de terugreis alweer wacht. De spaarzame vrije tijd gaat op aan rusten. “Je ziet dus niet zo heel veel,” aldus Dekker. Ze weet er alles van. Een jaar geleden deed ze mee aan de wedstrijden in de wereldbeker. Dat kwam neer op Dubai, Doha, Hong Kong, Moskou, Tokio en Singapore in een paar weken tijd.
Afgelopen weekeinde ervoer Dekker het tijdens de EK kortebaan in Netanya, Israël. “We kwamen begin vorige week – meteen na het toernooi – al terug, maar ik vond het zo jammer om weer weg te gaan. Het leek me heel gaaf om Jeruzalem nog te bezoeken. Die stad staat nu hoog op mijn lijst.” Dekker heeft door de jaren heen wel een manier gevonden zo veel mogelijk over een land te weten te komen, ook al kan ze er weinig van zien. “Heel makkelijk: lezen,” zegt ze lachend. “Toen we in Israël waren, kwam ik er zo achter dat er bijvoorbeeld tijdens de sabbat geen voedsel op brandend vuur gekookt of gebakken mag worden. Warm eten is op die dag dus lastig te krijgen. Ik wist dat niet en vind dat interessant,” vertelt Dekker.
Wereldreis
Na de Spelen van Londen in 2012, die ze met een zilveren medaille op de 4×100 meter vrije slag afsloot, was ze even klaar met het topsportleven. Alleen niet met het reizen. Direct na Londen ging Dekker met haar vriend op een vier maanden lange wereldreis. Haar vriend zegde er zelfs zijn baan voor op nadat hij geen verlof mocht opnemen. Zwemmen kwam op een laag pitje te staan. Aan wedstrijden deed Dekker alleen mee als die er waren op de plek waar ze zich op dat moment bevond. Trainen deed ze niet. De reis begon in Brazilië en ging via Midden-Amerika verder in New York, van waar de Atlantische Oceaan werd overgestoken. Stockholm, Moskou, Berlijn, Doha en Dubai werden aangedaan en het stel reisde ook nog naar Singapore, om daarna drie weken in Indonesië te vertoeven.
“Een overweldigende ervaring,” zegt ze over die wereldreis. Hoogtepunten zijn moeilijk aan te wijzen. New York, misschien. “Maar Costa Rica was ook heel gaaf, vooral omdat het zo divers is en alles ligt niet heel ver uit elkaar. Wij houden van rondreizen en dat kan daar goed. Het ene moment sta je bij een vulkaan en twee uur later ben je in het regenwoud of op het strand.”
Controlfreak
Direct na de Spelen van Londen twijfelde Dekker of ze nog door wilde gaan met zwemmen. Maar toen ze even uit het dagelijkse topsportbestaan was, ontdekte ze dat ze nog niet klaar was met haar sport. “Reizen is soms wel goed voor mij,” zegt ze. “Ik hou er van om de touwtjes in handen te hebben, ben best een controlfreak. Op zo’n reis kan dat opeens niet en dan ga je anders over dingen nadenken.” Of al die reizen haar ook hebben veranderd? “Ik ben er toleranter van geworden,” zegt Dekker. “Je komt op zoveel plekken en spreekt zoveel mensen. Daar leer je van, bijvoorbeeld om niet te snel te oordelen. Iets is nooit zwart-wit; ik probeer me meer te verplaatsen in mensen die iets anders geloven, of anders denken.”
Door het reizen verdwijnen vooroordelen. Als voorbeeld noemt ze de reis naar Israël, voor het EK kortebaan. Dekker: “Toen we het vliegtuig instapten, was iedereen toch wel een beetje bezorgd vanwege al dat nieuws over aanslagen en terrorisme de laatste tijd. Dan land je daar en blijkt het allemaal heel relaxt te zijn.”
Droombestemming
Aan haar topsportcarrière zal een einde komen, maar reizen blijft Dekker ook daarna graag nog een tijd doen. Dit weekeinde is het buffelen op de Swim Cup in Amsterdam. Daarna wacht een korte vakantie op Curaçao. Het wordt haar eerste reis naar de Antillen. Na de Spelen van Rio volgend jaar heeft ze vooralsnog niet opnieuw een wereldreis gepland.
Wel staat er nog een aantal droomreizen op haar lijst. Een rondreis door Australië, bijvoorbeeld. “Dat lijkt me een mooi, divers land. Ik ben een keer in Melbourne geweest voor het WK. Toen hebben we weinig van het land kunnen zien.” Ze zal er in ieder geval bekenden tegenkomen, want Jacco Verhaeren – de coach onder wie het Nederlandse zwemmen veel successen vierde – is er technisch directeur. “En Marleen (Veldhuis, red.) woont er ook,” vult Dekker aan. “Alleen je gaat niet voor twee weken naar zo’n groot land. Ik wil nog heel veel zien op de wereld. Of ik er de tijd en het geld voor heb is een tweede,” besluit ze lachend.
