250 Kamervragen en prioriteiten stellen
Bij Pauw hoorde ik gisteren dat premier Rutte en zijn adjudanten morgen in totaal 250 Kamervragen over de Teevendeal moeten beantwoorden. Eerder had men al 37 vragen aan Anouchka van Miltenburg gesteld, die er toen het hamertje maar bij neergooide. Eerst wilde ze de vragen trouwens nog met veel plezier beantwoorden, maar nu is ze toch opgestapt zodat ze Mark Rutte niet meer voor de voeten loopt. In wat voor apparaat de 37 vragen aan Anouch zijn verdwenen laat zich raden.
Ik hoop dat er ooit een House of Cards-achtige verfilming komt van deze soap die alles in zich heeft een blockbuster te worden. Het heeft alles in zich. Een van de leukste details uit het rapport van de commissie-Oosting vind ik persoonlijk dat Cees H. 40.000 gulden moest betalen omdat hij in 1994 uit zijn cel probeerde te ontsnappen met behulp van semtex. De schade die dat veroorzaakte zou worden verrekenend, maar dat is men uiteindelijk (bewust?) vergeten, dus eigenlijk is de boete nog minder dan de toch al lousy 7,5 ton die Cees uiteindelijk lapte.
(Omdat ik niet wist wat semtex precies was keek ik even op wikipedia. Het is ‘een plastisch explosief materiaal dat een brede bruikbaarheid bezit. Het is voor het eerst gemaakt door een bedrijf in het voormalige Tsjechoslowakije, dat regelmatig van naam is veranderd’. Tsjechoslowakijke blijkt in een tijdsbestek van zo’n 70 jaar maar liefst zes namen heeft gehad, wie weet komt het u ooit van pas bij een pubquiz. Verder is de samenstelling van semtex veranderd: er is ethyleenglycol-dinitraat toegevoegd om het een herkenbare geur te geven, zodat het eenvoudiger te vinden is. Maar voor u denkt: ‘wat sympathiek voor een bedrijf dat de dood van tienduizenden mensen heeft mogelijk gemaakt!’, moet erbij aangetekend worden dat het volgens de online encyclopedie is gebeurd onder ‘internationale druk’.)
Terug naar de 250 Kamervragen. Het beantwoorden van één zo’n vraag kost 3750 euro. Dat betekent dat alleen dit rondje Kamervragen al goed is voor bijna een miljoen euro, bijna drie keer zoveel als Cees H. heeft betaald voor strafvermindering en het ontdooien van zijn geld op buitenlandse rekeningen. Voor deze Kamervragen kun je bovendien ruim 51 keer proberen met semtex uit de Bijlmerbajes te ontsnappen, hoewel deze berekening op basis van de kosten in 1994 is en alles sinds de euro natuurlijk twee keer zo duur is geworden.
Maar zonder gekheid: er zijn nu al drie VVD’ers opgestapt vanwege de deal. Het heeft al vele miljoenen aan commissies en Kamervragen gekost. En waar gaat het om? Een drugscrimineel heeft een decennium terug een gunstige deal gesloten met het OM. Dat is niet goed, maar 250 Kamervragen anno 2015? Het politieke steekspel is leuk, ik verheug me ook op het bekvechten tussen Rutte en de oppositie, maar dit heeft niks meer met de realiteit te maken.
Dat de Tweede Kamer het prioriteitenlijstje totaal niet op orde heeft, bleek uit dezelfde uitzending van Pauw gisteravond. Daar zat ook Kuda Matungamire aan tafel, een volledig geïntegreerde jongen uit Zimbabwe die vandaag na acht jaar bij Nederlandse familie te hebben gewoond het land uit moet. SP-Kamerlid Sharon Gesthuizen had gisteravond, een paar uur voor vertrek dus, aan staatssecretaris Dijkhoff (VVD, Veiligheid en Justitie) gevraagd nog één keer naar de zaak te kijken.
Hij had nog niet gereageerd. Er lagen nog 250 andere vragen te wachten.
