Een tatoeage van de ambassadeur werkloosheid op je rug
Een langharige verdediger van Feyenoord, die reeds voor een duel een niets vermoedende Zwitser in zijn gebroken neus kneep, een voetballer die voor niets of niemand bang was; dat liet de 19-jarige Damiën Degreef in 1994 op zijn rug tatoeëren. Er is sindsdien veel veranderd.
“John de Wolf is geen voetballer meer, John de Wolf is nu voetbaltrainer. John de Wolf doet nog veel meer andere dingen,” zei John de Wolf over John de Wolf in een gesprek met de NOS, eerder deze week. De publieke omroep belde met de Zuid-Hollander, omdat hij door minister Asscher werd benoemd tot ambassadeur ouderenwerkloosheid.
Over een gebrek aan baantjes heeft de zesvoudig international dan ook geen klagen, zoals hij zelf al aangaf. Nadat hij in 2000 afzwaaide als voetballer werkte De Wolf de werkgevers en schnabbels in rap tempo af. Hij was trainer bij elf verschillende clubs, waaronder WKE, Türkiyemspor en Haaglandia.
Sterren
De Wolf maakte meerdere reclames voor verzekeraar Ditzo – aanstekelijk waren ze, dat moeten we hem nageven. Hij werd een tv-persoonlijkheid. Bij regionale zender RNN7, maar ook als vaste BN’er in een van de vele tv-programma’s die om ‘sterren’ draaide. Sterren die dansen, van een schans sprongen, een circusact deden, zich richting de Noordkaap begaven of die elkaar op de neus sloegen: De Wolf was erbij.
Hij wordt zo nu en dan opgetrommeld voor een analyse bij FOX Sports. De oud-voetballer presenteert met liefde een tijdschriftje, opent als het moet een supermarkt. Anekdotes uit zijn tijd als voetballer verteld hij sinds kort in de theaters onder de naam FC De Rebellen, samen met onder andere Glenn Helder en Marcel Meeuwis.
Bloei
Nu is hij dus ook de ambassadeur ouderenwerkloosheid, de allereerste uit de geschiedenis. Een logische keuze vond de oud-voetballer zelf, hij werkte per slot van rekening al met werklozen in Vlaardingen, Schiedam en Maasluis. En hij is zelf een lichtend voorbeeld van hoe je het moet doen, als 53-jarige. “De 50-plussers van nu zijn veel fitter en actiever, zijn in de bloei van hun leven en zitten vol plannen en ideeën.”
Ook Lodewijk Asscher toonde zich zeer tevreden met zijn eigen keuze. De Wolf is ‘iemand die werkgevers, werknemers en werkzoekenden streng kan toespreken als het moet, maar ook een schouderklopje uit kan delen.’
Zo heeft Damiën Degreef 22 jaar na plaatsing van zijn lichaamsversiering geen langharige, noeste verdediger op zijn rug, maar een ambassadeur ouderenwerkloosheid, die blij is met elke oudere die hij aan werk helpt. Het kan verkeren.
