Spring naar de content

De teloorgang van Pukkelpop, volgens een trouwe bezoeker

Wie op het Belgische festival Pukkelpop een frisse ‘pint’ wil pakken, mag meteen lappen. Drie euro kost een Maes-biertje op de wei in Hasselt. Het is niet de enige reden waarom ik de liefde voor Pukkelpop grotendeels ben verloren.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Jessy de Cooker

Het recept voor een groot deel van de zomerfestivals is als volgt: na weken voorpret en inluistersessies sta je te genieten van je favoriete artiesten. Zodra je honger hebt trek je langs de eetkraampjes op zoek naar iets wat geen gefrituurde aardappelen bevat en je drinkt tussendoor biertjes. Veel festival spelen in op de populariteit van unieke biertjes, middels een speciaalbierenbar of een uitgebreid assortiment van het favoriete drankje van de festivalbezoeker.

Vorig jaar deed brouwer Grolsch er nog een schepje bovenop door te melden een 40-kilometer lange bierleiding aan te leggen van de brouwerij in Enschede naar het festivalterrein van de Zwarte Cross in Lichtenvoorde. Een 1-aprilgrap, bleek achteraf, maar het idee ging er als zoete koek in.

Onbetaalbaarheid
Boffen dat de prijs van een ‘pint’ op mijn ooit favoriete festival, Pukkelpop in Hasselt, een flinke stap richting de onbetaalbaarheid heeft gezet. Je mag op de editie van 2016 drie euro neertellen voor een laf festivalbiertje dat meer tapwater bevat dan alcohol. Nog erger: het wordt zowat de norm bij onze Zuiderburen. Ook op Rock Werchter staat de prijs van een biertje op drie euro. En dat in het land waar bier een bijna goddelijke status heeft. Ter vergelijking: een biertje op Pinkpop (2,50) en Lowlands (2,70) is goedkoper.

“Onze prijzen bleven al zes jaar ongewijzigd,” reclameerde festivaldirecteur Chokri Mahassine tegen de Belgische krant De Morgen. “Intussen zijn de brouwerijprijzen en belastingen op alcohol wel flink blijven stijgen.” Je zou hem een keer flink willen feliciteren en hem een award geven. Chokri is de man die zonder te blikken of blozen de ticketprijzen met 64 euro deed stijgen.

Je bent als festivalbezoeker voor Pukkelpop met 199 euro liefst 24 euro duurder dan eenzelfde periode op Lowlands, dat in tegelijkertijd valt met het Vlaamse festival. 135 euro betaalde ik als 15-jarige knaap voor mijn eerste Pukkelpop in 2009. Daar zou je nu net een dagticket van 99 euro en elf biertjes van kunnen halen op Pukkelpop 2016. Daarnaast kan Chokri met al die sloten pils die op zijn festival gedronken worden vast een goede deal maken met zijn brouwer. Maes Pils kan een groot festival met iedere dag 66.000 bezoekers iets meer korting geven dan wijkcafé De Troubadour in Tilburg.

Chokrigate
Dan moeten de twee kersen op de taart nog volgen. Veel Nederlanders zullen Pukkelpop kennen van de storm van 2011, die het leven kostte van vijf Pukkelpoppers. Nu zijn muziekfans niet van het ‘niet goed, geld terug’-principe, maar de regeling uit de hoge hoed van Chorki was wel heel raar. Alle festivalbezoekers kregen hun aankoopprijs van het ticket terug in de vorm van consumptiebonnen voor de komende drie Pukkelpops. Verplicht 155, 165 en 175 euro betalen om je tickets van 2011 eruit te halen. Een financiële wondergreep van Chokri.

Hij werd er niet slechter van. Al in 2011 bleek dat de arme man zichzelf 882.353 euro aan dividend uitkeerde van zijn bedrijf Que Pasa, dat ‘toevalligerwijs’ ook voor Pukkelpop werkt. In 2014 kwam daar nog 1.1 miljoen euro overheen. Het Vlaamse opinietijdschrift Knack maakte een uitgebreide analyse van de ‘Chokrigate’.

Al deze factoren doen mij dit jaar – ondanks de stop van mijn favoriete Schotten van Biffy Clyro – afzien van een bezoek aan Pukkelpop. Tien andere en goedkopere alternatieven. En als dat allemaal niks wordt, is een emmer bier op de bank en een livestream of filmpjes van vorig jaar stukken goedkoper dan een overprized sloot festivalbier in Hasselt.