Holman versus de feministen: storm in een glas twitter
Hij was vierenzestig en wilde
Iets wat al zijn angsten stilde
Want het zuur dat in zijn maag zat
Kreeg hij maar niet uitgedoofd
Badend in de naarste sferen
Vrezend voor het islamiseren
Wist hij plotseling zeer zeker
Wat zijn stiel had weggeroofd
Hij moest het weer zien te vinden
De taal die hij zo beminde
Het verbergen kon hij niet
Schrijf toch Theo, wordt nooit bitter
Hij zag zich al trending zijn op twitter
Een gedicht breekbaar van schoonheid
Dat doorbrak wel de gewoonheid
En de treurnis van de sleur
Ja, iets dichten was een kans
En de woorden kregen vast
Veel feministen op de kast
Want als je maar even naar ze keek
Brulde al menig domme gans
Hij had zin in al dat kwade
‘t kan nooit de reputatie schaden
Opgewonden nam hij zijn pen
O, een ingezonden brief
Hij had het leven weer zo lief
Want terwijl alle anderen zwegen
zou hij het vrije woord verdeïgen
het standpunt van de dader voelen
en begrijpen het geweld
Hij zou ze wel tot luisteren dwingen
Zo poëtisch die daad bezingen
Want verkrachting is ook verliefdheid
Van het vrije woord een held
O, hij voelde diep vanbinnen
hoe ze hem allen zouden beminnen
Op Geen Stijl en TPO
En als ridder van het vrije woord
romantiseerde hij toen de moord
En de gleufjes schreven hun stuk
Er kwam geen eind aan zijn geluk
Hij kon zijn kleinkinderen vertellen
Over de bewondering van annabelle
En hoe hij zo makkelijk had gescoord.
(Naar de ballade van Holman die weer was naar de Kinderballade van Komrij)
Stella Bergsma schreef deze ballade aan de hand van de controverse deze week rond een gedicht van Theodor Holman in het Parool waarin hij de moord op de veertienjarige Romy leek te romantiseren. Feministen wonden zich hierover op en vonden dat het verkrachtingscultuur in de hand zou werken.
Ze schreven een open brief aan zijn baas Ronald Ockhuysen, de hoofdredacteur van het Parool. Dit is niet de eerste keer dat een feministe een woedende brief aan het Parool schrijft over Heer Holman.
Aan de andere kant van het spectrum bevinden zich de mensen die juist vinden dat Holman door dit prikkelend gedicht zich een echte voorvechter van het vrije woord toont. Een onbegrepen genie, een ware prins der provocatie altijd op het randje van wat kan en niet kan. Een belangrijke discussie of storm in een glas twitter? Oordeelt u zelf!
