Spring naar de content
bron: Warner Bros

Oude kindertrauma’s keren terug dankzij remake Stephen Kings It

It is terug in de bioscoop. Dat gebeurt om de dertig jaar heeft Frank Hettinga zich laten vertellen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Frank Hettinga

Bij Pennywise – niet de clown van de IT-afdeling, maar de horrorclown uit It – denk ik aan de immer donkere woonkamer in een boerderij van een oude vriend van me uit het dorp waar ik vandaan kom. Alsof er voortdurend polaroidfoto’s werden ontwikkeld.

Ik denk aan het wanhopige, knarsende geluid van het internet dat probeerde contact te leggen met de telefoon. Aan MSN-gesprekken uitsluitend bestaande uit emoticons. Aan volle asbakken, aan grijze banken die roken naar natte hond, aan brinkykoekjes, jerrycans met prik van de Aldi en grove gezinszakken paprika- en naturelchips waar ik het liefste in wilde verdwijnen.

Donald Trump

Niet omdat de chips zo lekker waren, maar vanwege de films op de televisie, het centrum van de woonkamer. Met stapels videobanden eromheen als een fort. We zagen er onder andere The Shining, The Blair Witch Project en The Sixth Sense. ‘I can see dead people’ fluisterde een jongetje met een grijze lok in z’n nek.

En It, naar de dikke pil van Stephen King.

Eerlijk gezegd weet ik er niet bijster veel meer van. Zo gaat dat volgens mij met traumatische ervaringen. Ik zag wel dat It in de tweedelige miniserie uit 1990 werd gespeeld door Tim Curry: in Home Alone II die tikkel creepy conciërge van het Plaza Hotel in New York. Toenmalig hoteleigenaar Donald Trump kwam ook nog even nonchalant in beeld om “KEVIN!” de weg te wijzen.

It
Beeld:

Pennywise

Maar It is dus terug. Dertig jaar later. Oké, bijna dan, het is nog geen 2020, maar hij kan niet meer wachten en heeft zin in kinderbloed.

Pennywise, de clown, is een monster dat van gedaante kan wisselen, een shapeshifter, zoals dat mooi heet. Hij heeft de gave om ineens uit kleine ruimtes op te doemen.

Zoals in de bekendste scene met de kleine Georgie, in zijn gele regenpak, met lief hoedje en al. It reikt Georgie zijn papierenbootje aan vanuit een regenput. “Go on, kiddo, take it. Ik heb snoep en allerlei verrassingen hier beneden. En ballonnen ook. In alle kleuren.” “Zweven ze?” vraagt het jongetje dat van zijn vader eigenlijk niet met vreemden mag praten.
“Oh jazeker. Ze zweven, Georgie. Ze zweven. En als je hier beneden bent, met mij, ZWEEF JIJ OOK!”

Tere kinderzieltjes

De film is niet per se voor tere kinderzieltjes, oordeel ik nu. Toen ook trouwens, al zou ik het misschien niet zo hebben geformuleerd. Stiekem zag ik liever Free Willy, Toy Story, Mulan, Flubber of The Mighty Ducks. Maar als jongste van een groepje negenjarigen heb je het nou eenmaal niet altijd voor het zeggen.

It was genoeg voor mij om de gehele reeks van SAW aan me voorbij te laten gaan. Al die andere horrorfilms ook trouwens. Horror kijken voelt alsof ik mezelf vrijwillig op een marteltuig neervlij en zelf de duimschroeven aantrek.

ItHet Samson-en-Gert-wereldje uit

Maar volgens Dimitri Goossens bega ik daarmee een grote fout, las ik in het AD. De Vlaamse filosoof promoveert op het genre ‘Horror’ aan de Vrije Universiteit in Brussel.

“Zonder horror dreigt ons bestaan te verschralen tot een soort Samson-en-Gert-wereld waarin je zelfs gezellig met je hond kunt kletsen. Kinderen wordt wijsgemaakt dat alle diertjes lief zijn en dat alle andere kindertjes ook lief zijn. Maar daarmee geef je een verknipt beeld van de werkelijkheid. Ik zeg niet dat je alle kinderen moet traumatiseren. Je moet ze wel weerbaar maken.’’

Maar ik heb op zich geen bloeddorstige, moordende monsters, sompige, duistere bossen en toch niet zo verlaten hutjes op de heide nodig. Ik sla de krant wel gewoon open. Dan lees ik over een Zweedse journaliste die op reportage gaat bij een Deense uitvinder in zijn eigen gebouwde onderzeeboot.

Hoe dat eindigde? Ze spoelde aan op het Deense eiland Amager, zonder hoofd en ledematen. Eerst zwoer de uitvinder dat hij haar gewoon aan land heeft gezet in de haven van Kopenhagen. En later dat ze door een ongeluk om het leven is gekomen. De uitvinder zou haar ‘een zeemansgraf’ hebben gegeven.

It is vanaf vandaag te zien in de Nederlandse bioscopen. 

Onderwerpen