E-bikers, mountainbikers en wielrenners: het zijn net mensen
De fietser legt sneller het loodje in ons land. Dat bleek afgelopen week uit onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Afgelopen jaar kwamen er in totaal 613 mensen om in het verkeer. Het enige positieve: het is een daling ten opzichte van 2016 (629). Opvallend is vooral dat er meer fietsers dan automobilisten zijn omgekomen. Er zijn 206 fietsers overleden, het hoogste aantal in tien jaar. Een analyse van fietsland.
Als hoofdoorzaak wordt vooral gewezen naar de elektrische fiets. We weten dat de verkoop van de projectielen op elektra in 2016 op 271.000 stuks lag. Een jaar eerder werden er 276.000 e-bikes verkocht. De gemiddelde prijs voor een nieuwe fiets ligt door de e-bike tegenwoordig overigens op zo’n duizend euro. Leuke feitjes voor een gemiddelde pubquiz, nuttige constateringen in dit stuk.
We kunnen concluderen dat het aantal elektrische fietsen op de weg enorm is gestegen. Dat het aantal omgekomen fietsers in een kwart van de gevallen iemand op een e-bike is, valt zodoende niet totaal uit de lucht. Zorgwekkend is het wel. Het gaat immers over mensenlevens.
600.000 e-bikers, 79 doden
De ANWB stelt daarom dat fabrikanten van e-bikes meer en betere informatie moeten geven over de fietsen. Men rept vooral over prijzen en over het gebruik van accu’s. Volgens de bond zou bijna de helft van het aantal leden met een e-bike problemen met de accu hebben gehad. We hebben het over 600.000 mensen.
Via de digitale weg wijst Plus Magazine naar aanleiding van de forse toename van het aantal e-bikes en de eveneens flink toegenomen ongevallen met e-bikes op de gevaren. Zo raadt men een e-bikecursus aan, stelt men dat het dragen van een helm het overwegen waard is, denkt men aan een fiets met lage instap, zou het zadel lager moeten dan bij een gewone fiets en helpen spiegels nogal wat ongevallen te voorkomen.
Waarom Plus Magazine de boel nog eens op een rij zet? Vooral 60-plussers zijn het slachtoffer. Sinds 2014 zijn er zeker 79 bestuurders van een e-bike om het leven gekomen. 87 procent hiervan is zestig jaar of ouder. Het blad stelt dat volgens politiecijfers inmiddels meer e-bikers om het leven komen dan bromfietsers.
Als we de ietwat statige, hippe term ‘e-bike’ wat persoonlijker maken, begrijpen we waarom Jutta Chorus deze week in de NRC schreef waarom ze zo blij is dat de elektrische fiets van haar moeder is gestolen. Het apparaat blijkt de doodrijder anno 2018 te zijn.
E-bikers zijn net mensen
Nu denkt u wellicht: laat die mensen lekker fietsen. Als je zelf oud bent, wil je je ook kunnen voortbewegen. En hoe lekker is dat als dat op de fiets kan? Daarin geef ik u volledig gelijk. Ga toch fietsen. Verantwoord. Maar, inderdaad, ga toch fietsen. Ook e-bikers zijn net mensen, zou journalist Joris Luyendijk kunnen stellen.
We wijden wat uit. In Het zijn net mensen probeert Luyendijk iets van de kloof tussen wat hij met eigen ogen zag als correspondent in het Midden-Oosten, en wat hij daarvan kon laten zien op radio, tv en in de krant, te dichten. Met pakkende voorbeelden en een lekkere dosis humor legt hij uit waarom het zo moeilijk is om iets van het Midden-Oosten te begrijpen, en welke rol de media daarin spelen.
Het zijn net mensen laat onder meer zien dat er een maakbare werkelijkheid bestaat.
Sportfieters zijn óók net mensen
En laten we nu eerlijk zijn: de echte zakken hooi op de weg, dat zijn wielrenners en mountainbikers. Nu we weten dat er jaarlijks zo’n 200 doden vallen onder fietsers, rijst de vraag om hoeveel wielrenners en mountainbikers het dan gaat.
We weten het niet. Hoewel we wel weten dat een kwart van de 200 doden per jaar iemand op een e-bike is, wordt niet bijgehouden om hoeveel wielrenners het gaat. Wel weten we dat het aantal sportfietsers sterk stijgt – inmiddels een kleine 900.000 mensen. Zij stappen minstens twaalf keer per jaar op de racefiets of mountainbike.
Het lijkt echter onwaarschijnlijk dat driekwart van de fietsdoden per jaar op een sportfiets zat. Wel lijkt het op zijn minst enigszins waardevol om bij te houden of dat misschien van invloed is. Directeur van de Fietsersbond, Saskia Kluit, tegenover het AD: “Vroeger was het al heel wat als je als 55-jarige nog op de fiets zat. Voor je gezondheid is dat hartstikke goed, maar dat betekent wel dat er meer oudere mensen omkomen in het verkeer.”
‘Ik fiets vriendelijk’
Sportfietsers in het verkeer vinden we en masse kut, maar is dat wel terecht? Beeldvorming bevestigt dit. Twee weken terug nog werd een tachtigjarige man van zijn fiets geduwd door een mountainbiker. Laatstgenoemde fietste door. Een week later fietste een mevrouw op een e-bike door nadat zij een jongetje aanfietste en verwondde.
Maar wielrenners zijn toch echt heel kut? Men kan u onmogelijk volledig ongelijk geven. Veilig Nederland vond al jaren geleden dat er iets moet gebeuren: “Toergroepen met wielrenners die de halve weg in beslag nemen en schreeuwen als ze willen inhalen, komen op recreatieve fietsers intimiderend over”, zei woordvoerder Rob Stomphorst destijds tegenover Omroep Zeeland. De politie startte zelfs een campagne: ‘Ik fiets vriendelijk‘.
Feit is dat uw scribent vandaag de dag een trap tegen het wiel krijgt als hij even met zijn racefiets op de stoep voor zijn huis staat. Dat hij ‘klootzak’ hoort als het allemaal net wat te lang duurt. Dat valt wel mee, maar daarvoor worden de asociale medesportfietsers bedankt. Ik hoop dat ik namens alle andere sportfietsers spreek. Normaal. Doen. Net als e-bikers vinden wij, beschaafde sportfietsers, fietsen leuk. En net als e-bikers zijn ook wij net mensen.
Nogmaals: Het zijn net mensen laat zien dat er een maakbare werkelijkheid bestaat. E-bikers, mountainbikers en wielrenners, asociaal of niet – ook zij blijven toch echt mensen. Hoe erg u de e-biker of de sportfietser – al dan niet terecht – ook verafschuwt. Respecteer de mens op de fiets. De prooi in het verkeer anno 2018.
