Spring naar de content
bron: ANP

Gebruik de kracht van het paspoort in strijd tegen armoede

Iedereen kent de vrek Scrooge van Charles Dickens wel, een financier die zich zijn leven lang heeft gericht op het verkrijgen van meer rijkdom en verder niets. Na een aantal angstaanjagende dromen komt hij tot inkeer en besluit zijn geld te delen. We zijn nu 175 decembermaanden verwijderd van de publicatie van Dickens’ boek. Noch dromen noch de lessen van het echte leven hebben bij de welgestelden tot mentaliteitsverandering geleid. Het is dan ook tijd om het machtige grootkapitaal tot redelijkheid te roepen met het krachtigste wapen dat het volk heeft: het paspoort.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Erdal Balci

De verzengende armoede uit de tijd van Dickens is niet meer, dat moet gezegd. Het probleem van onze tijd is veeleer dat de sociale breuk tussen arm en rijk langzamerhand zulke vormen heeft aangenomen dat verschillende maatschappelijke lagen volledig langs elkaar leven. Voor Scrooge was het de gewoonste zaak van de wereld dat hij overal de armen tegenkwam. In het hedendaagse Europa is de kans dat een kind uit een lager milieu op school of ergens anders in aanraking komt met de elite, en zo zijn horizon verbreedt en zijn talenten ontwikkelt, zo goed als nihil.

De eigenaren en de bestuurders van de kleine en de grote bedrijven hebben als nooit tevoren het Europese volk de rug toegekeerd. Niet in acht nemend dat hun bedrijven ooit zijn verrezen in een klimaat van vrijheid en democratie waar die gewone Europeanen voor hebben gestreden. Het waren die doorsnee Europeanen die met hun toewijding voor handeldrijven hun steden leven hebben ingeblazen: zij hebben gevochten voor de Magna Carta, ontdekkingsreizen hebben ze ondernomen, de drukpersrevolutie, de renaissance verwezenlijkt. Dankzij hen zijn wetenschap, industrie, Verlichting en moderniteit tot de bloei gekomen.

Grootkapitaal eet van twee walletjes

Het Europese grootkapitaal heeft geen boodschap meer aan deze historie. Ze laten de Aziaten werken, duwen de gewone Europeanen weg van de stadscentra en ontnemen de kinderen van ‘het plebs’ zelfs de mogelijkheid van contact met de ‘hogere kaste’. Ze eten van twee walletjes: het financiële rijkdom wordt in China vergaard het ideologische, spirituele, kunstzinnige, esthetische, politieke, culturele rijkdom in de mooie steden van Europa.

Charles Dickens heeft de kracht van realistische dromen ingezet om Scrooge tot anderen gedachten te brengen. Het is weer december en ik wil een kleine bijdrage leveren om de Scrooges van deze tijd ook tot inkeer te laten komen. In geesten geloven we niet meer. Daarom moet de tegenzet van het volk moet net zo rationeel ingegeven zijn als iedere besluit aan de vergadertafel bij de multinational.

Het is weer december en ik wil een kleine bijdrage leveren om de Scrooges van deze tijd ook tot inkeer te laten komen.

Ik zeg: koppel de kinderen van de kansarme gezinnen aan de welgestelden van dit meest bevoorrechte continent. De overheden die in de afgelopen decennia alles uit handen hebben gegeven om het bedrijfsleven het naar zijn zin te maken, moeten in staat zijn om een dergelijke ‘adoptiesysteem’ in goede banen te leiden. Op basis van het vermogen zou iedere vermogende Europeaan verplicht moeten worden om zich te ontfermen over een aantal kinderen.

Kinderen van wie ze de verhalen kennen en over wie ze stelselmatig informatie toegereikt krijgen. Het kapitaalkrachtige deel van de samenleving is dan persoonlijk betrokken bij de ontwikkeling van deze kinderen. Ze zijn medeverantwoordelijk voor goed onderwijs, ze bekostigen de onderwijskosten, zorgen voor nodige cursussen, kopen redelijke kleding en computers enzovoort. Zo wordt niet alleen kansengelijkheid gecreëerd, maar heeft het kind uit Utrecht Overvecht, om maar een voorbeeld te noemen, in het begin van haar leven al een band met iemand met een pand aan de Prinsengracht.

We weten dat zelfs de fenomenaal gierige Scrooge uiteindelijk tot inkeer kwam. Zijn onze welgestelden nog erger dan Scrooge en willen ze ondanks hun miljoenen op de bank niet een paar kinderen sponsoren, dan zijn ze de paspoorten niet waard van de landen waar zij en hun kinderen in een heerlijke atmosfeer van goede democratieën het leven vieren. Deze verschrikkelijkste vrekken moeten dan maar onder Xi, Poetin of Erdogan van hun geld genieten.

Onderwerpen