Spring naar de content
bron: Lex van Lieshout/ANP Foto

Waarom De Vegetarische Slager te veel subsidie kreeg

Het is u vast niet ontgaan: de Vegetarische Slager (DVS) heeft een nieuwe eigenaar. Jaap Korteweg en Niko Koffeman, de oprichters van de producent van vleesvervangers, hebben hun bedrijf op 31 december 2018 verkocht aan Unilever. Een mooi succes voor de boerenzoon en de PvdD-senator, vooral bekend als respectievelijk de ex van Marianne Thieme en de man van televisiepresentatrice Antoinette Hertsenberg.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Jan Smit

Hoeveel Unilever heeft betaald, blijft geheim – analisten van ING schatten tenminste 30 miljoen euro. Het zij ze gegund, de beide heren. Met hun vegetarische kipstuckjes, gehacktballen en little willies bieden ze een uitstekend alternatief voor iedereen die zich zorgen maakt over de nadelen van de almaar toenemende mondiale vleesconsumptie, maar voor wie, zoals ik, de vegetarische keuken van Yotam – ‘Simpel’ – Ottolenghi voorlopig nog een Zeelandbrug te ver is.

Draadjesvlees

Een kanttekening: helemaal op eigen kracht hebben de beide entrepreneurs deze missie niet volbracht. Volgens de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), het subsidieloket van de overheid, heeft DVS sinds 2015 vier subsidies ontvangen. Daarvan waren er drie specifiek bestemd voor het midden- en kleinbedrijf, waaronder een voor de ontwikkeling van een nieuwe vleesvervanger met extra veel eiwitten en voedingsstoffen en een voor de ontwikkeling van plantaardig draadjesvlees. Deze subsidies leverden DVS bij elkaar 318.420 euro op. Daarnaast stond de overheid garant voor de lening die de onderneming heeft afgesloten voor de bouw van de nieuwe fabriek in Breda.

Vraag is of De Vegetarische Slager de subsidie nodig had. “Ja,” zegt oprichter Korteweg unverfroren tegen HP/De Tijd.

Had DVS die steun nodig? “Ja,” zegt Korteweg unverfroren tegen HP/De Tijd. DVS zat in 2015 volgens hem om geld te springen. De onderneming slaagde er weliswaar in om via crowd funding 2,5 miljoen euro binnen te harken, maar dat was niet voldoende om de groei te financieren. Alleen al de kosten voor de bouw van de nieuwe fabriek werden destijds geraamd op zo’n 7 miljoen euro – een bedrag dat inmiddels is opgelopen tot 10 miljoen euro. (Voor het ontbrekende geld stapte DVS naar de bank, daarbij wederom in de rug gesteund door de overheid. Die stelde zich voor deze lening garant).

Maar in datzelfde 2015 werd ook duidelijk dat het succes van DVS op investeerders het effect had van een afrodisiacum. De crowdfunding-actie was een klapper; de gevraagde 2,5 miljoen euro was binnen een paar weken bereikt waardoor de inschrijving voortijdig kon worden gesloten. In Het Financieele Dagblad verklaarde Korteweg onlangs bovendien dat er ‘wel honderd geïnteresseerden’ waren voor DVS, ‘waaronder grote investeringsfondsen’. Met andere woorden: als Korteweg en Koffeman de paringsdans eerder waren gestart, was de steun van de overheid waarschijnlijk helemaal niet nodig geweest.

Gebaar

Er blijft hoop: DVS en Unilever kunnen de steun nog retourneren. In hindsight, in het kader van voortschrijdend inzicht, als gebaar. Zodat andere kleine of middelgrote bedrijven die het geld wel echt nodig hebben daarop een beroep kunnen doen. Vooropgesteld: het hoeft niet, het mag. Unilever is per slot van rekening geen mkb. (De banklening moet sowieso worden afgelost; de overheidsgarantie geldt alleen voor het mkb).

De crowdfunding-actie in 2015 maakte al duidelijk dat het succes van DVS op investeerders  het effect had van een afrodisiacum.

Een goed plan? Korteweg, na de overname nog steeds adviseur en boegbeeld bij De Vegetarische Slager, schuift de hete aardappel door. “Voor die vraag moet je bij Unilever zijn,” stelt hij.

Een reactie van Unilever blijft desgevraagd uit. Een gemiste kans, helemaal voor een multinational wiens reputatie – tumult rondom de dividendbelasting en het AD-interview van Paul Polman – de afgelopen maanden flinke averij heeft opgelopen.