Eten uit een urinoir

Bij mij om de hoek zit een prima tent waar je heerlijke burgers kunt eten en goede patat. Alleen worden die burgers op een plank geserveerd en de patat in emaille kroesjes. Why? Even verderop is een wat sjieker restaurant waar je de amuses van een boomtak moet plukken omdat een lepel of een bordje zooooo passé is. Tja…

Altijd gedacht dat sinds de jaren zeventig, toen we in de bistro krulsalade in een pispot geserveerd kregen, het hygiënisch verstand de overhand had gekregen, maar tegenwoordig kun je helemaal niet meer weten hoe je je eten opgediend krijgt. Op een baksteen? Een boomtak, een uitgeholde wijnfles? Zou zomaar kunnen.

Hier een bloemlezing van vreemde opdientechnieken uit de hele wereld . Kippengaas? Check. Plat geslagen bierblikje? Check. Op een omgekeerd bord? Check. Rechtstreeks op tafel? Check. Een drankje uit een licht roestig conservenblik? Check. Op een schep? Check. Stokbrood in een wijnglas? Check. Aardappelpuree in een cocktailglas? Check. Op een tablet? Check. In een deskorganizer? Check. In een oude gereedschapskist? Check. In een urinoir (?!?!)? Check.

Ik mis nog de soep in de kattenbak, het maandverbandje als servet en de wijn in een injectienaald, maar ongetwijfeld loop ik alweer achter. SMH…

Romantisch poepen

Nog meer malligheid: als je tegenwoordig een hotelletje boekt voor een romantisch weekend, moet je niet vreemd opkijken als de badkamer zich midden in de hotelkamer bevindt. Zonder muren dus. Of hooguit een glazen wand. En dan bedoel ik dus niet een badkuip in het midden van de kamer want dat is alweer een paar jaar een (onbegrijpelijk) dingetje. Nee, écht de hele badkamer, wastafel, douche, wc…

Wie bedenkt zoiets? En waarom? Moeten preutsheid en gène over onze lichaamsfuncties soms uitgebannen worden en van wie dan? Als ik met een goeie vriendin ben, ga ik heus wel met de deur open plassen als we aan het kletsen zijn, maar poepen doe ik toch echt liever met de deur dicht. Ook beter voor die ander. En als er een leuke meneer in bed op mij ligt te wachten, wil ik in de badkamer graag even wat dingetjes doen die hij niet hoeft te zien. Zoals vriendin J. het uitdrukte: “Het is vreselijk. Vooral de oudere mens en zij die elkaar net kennen, willen graag nog wat illusies hoog houden. Je slim and lift aantrekken, je snorretje scheren, even gauw je poenie wassen voor de seks, kan allemaal niet!”

Ook de grote plastic douchekolom die vriendin N. in haar Amsterdamse hotelkamer aantrof, blijft mij met verbazing vervullen. Waarom zou je dit willen? Bij een badkuip kan ik me nog wel wat romantisch voorstellen, maar zo’n Beam me up Scotty-douche lijkt me een lustkiller van de eerste orde.

Trouwens, ook in woonhuizen wordt de open badkamer steeds meer gezien. Eerst waren er al de ‘en suites’, aan de slaapkamers grenzende badkamertjes, die iedereen moest hebben en waarvan ik ook nooit het nut heb ingezien. Ik bedoel, als je ‘s nachts naar de wc moet, kun je dat toch beter op de wc in de gang doen, dan je partner wakker te maken met je gekletter en je gedoortrek? Maar er zijn dus al open badkamers waarbij het bad direct achter het hoofdeinde van je bed is geplaatst, met alleen een halfhoog muurtje ertussen. En de wc en de wastafel. Nooit meer privacy. Still shaking my head…

Luxedieren

Als je als boswandelaar de laatste tijd denkt ‘wat zijn er toch veel hulphonden en waarom heten ze allemaal Julius?’ heb je het mis. Het zijn ‘ergonomisch geperfectioneerde’ zadeltuigjes van het merk met die naam. Zodat een onrustige hond aan de lijn niet half gewurgd wordt als ie een beetje trekt. Een goede zaak, al begrijp ik als poezenmens dat handvatje op de rug niet helemaal. Moet je je hond daaraan optillen? Vinden honden dat oké dan? 😳

Je kunt er overigens ook labels overheen schuiven met de naam van je eigen hond erop. Of met ‘Ladykiller’, ‘Womanizer’ of ‘Satansbraten’. Lachen.

Voor katten heb je trouwens ook van die tuigjes, zag ik. Die ik ook niet helemaal begrijp, tenzij je ze aangelijnd moet laten. Ik heb zo’n vermoeden dat wanneer ik een van mijn poezenjongens erin zou proppen, ik daarna meteen 112 kan bellen voor een ambulance.

En nou ik toch eens op die dierenwinkelsite was – ik koop mijn poezenshit altijd bij de boerenwinkel of de Action, dus ik kende het fenomeen niet – manmanman wat een geweldige dingen hebben ze daar. Die doorzichtige perspex design poezenstoel 😍😍😍! Krabpalen van architectonische allure, kartonnen ligmeubels die zo uit de koker van Le Corbusier lijken te komen, gekoelde waterfonteinen, warme ligdekens, voerlabyrinten, activity tunnels, speelrails, snuffeltapijtjes, voerballen – alles voor het moderne luxedier. Gelukkig zijn de mijne al tevreden met een kartonnen doos en een pingpongballetje…