In het deze week verschenen boek Zelfportret – Persoonlijke vragen aan negentig Bekende Nederlanders zijn de negentig beste, verrassendste, inspirerendste zelfportretten geselecteerd en in chronologische volgorde gezet. Op onze website lichten we zes bijzondere edities uit. Op 28 juni 2002 vertelde Johan Derksen (toenmalig hoofdredacteur van Voetbal International) aan Martin Bons onder meer waar hij zich voor schaamt: “Dat ik voor een schnabbel op televisie meer krijg dan een bijstandsmoeder in één maand van de sociale dienst.”

Wat is uw huidige gemoedstoestand? 

Cynisch. Beroepshalve zit ik momenteel van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat naar het WK te kijken. Heel Nederland roept in koor dat het zo amusant is, maar de totale nivellering heeft toegeslagen: goed getrainde nobody’s winnen van vedetten. Dat vind ik niks, ik neem geen genoegen met passie en spanning. Het WK behoort een podium te zijn waar sterren worden geboren. 

Wie zijn uw helden? 

De popmusici Van Morrison, Dion DiMucci en Mickey Newbury. Ik reis in stilte de wereld af om hen te zien, zij hebben alle drie hurt en kwelling in hun stem en zijn mijn tegengif voor de voetballerij. 

Aan wie ergert u zich? 

Aan linkse politici die de verloedering van de maatschappij bagatelliseren en aan Marokkaanse jongeren die binnenstadbewoners terroriseren. Ik spreek uit ervaring — ik ben inmiddels verhuisd naar een dorp. 

Lijkt u op uw moeder? 

Ik hoop het, want ik kan niets negatiefs over mijn moeder bedenken. Ik had een traditionele, lieve, zorgzame moeder, die met een kopje thee en een chocolaatje thuis zat als je uit school kwam. Zij was de vredesengel tussen mij en mijn vader — wij hadden een gigantische generatiekloof. 

Wat zijn uw dagdromen? 

Ik zou ooit in Drenthe of in een kleine provinciestad in Amerika oud willen worden. Ik woon al 25 jaar met frisse tegenzin in de Randstad, ik heb het wel gezien. 

Wat is uw grootste angst? 

Kanker. Ik heb mijn vader en moeder zien wegkwijnen. 

Bidt u wel eens? 

Ondanks de hersenspoeling op de christelijke school heb ik niets meer met het geloof. Ik moest als kind naar de kerk en nam me destijds al voor dat ik er nooit meer zou komen zodra ik eigen baas was. 

Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad? 

Nee, daar ben ik veel te nuchter voor. Het is bovendien onzin, ik verwacht geen enkele steun in het leven, en zeker niet uit de New Age-hoek. 

Bent u aantrekkelijk? 

Ik kan niet zeggen dat de vrouwen echt op me gejaagd hebben; het zal dus wel tegenvallen. 

Waar schaamt u zich voor? 

Dat ik voor een schnabbel op televisie meer krijg dan een bijstandsmoeder in één maand van de sociale dienst. 

Lees het gehele interview in Zelfportret – Persoonlijke vragen aan negentig Bekende Nederlanders, samengesteld door Felix Huygen en Nick Muller.