Kijken in de laatjes van Deelder
Een zilveren sigarettenkoker, een oud koekblik met drugsparafernalia, een klappertjespistool. Ari Deelder (1985) schreef een spullografie over haar vader Jules (1944-2019).
Een bloemetjeshemd! Wat moest Jules Deelder nou met een bloemetjeshemd? Het overhemd, met kleurrijke gele en roze bloemetjes, prijkt op een van de eerste pagina’s van het boek dat Ari Deelder over haar vader schreef. Het is een verrassende binnenkomer, want zo kennen we Jules Deelder niet. Zeg Deelder en je ziet zwart. Een zwart strak pak, zwarte glimmende schoenen. Een zwart ‘slick back-brillantine-kapsel’ en zwarte nagellak. Maar het begon allemaal met dat bloemetjeshemd. De foto, een pagina later, vormt het stille bewijs. We zien een jonge Deelder in 1966. Staand achter drie microfoons draagt hij voor uit eigen werk. Dat baardje, die kop met ongekamd haar en ja, het bloemetjeshemd: dit is Deelder uncensored. Dit is
Deelder de oerversie. Dit is het nog niet geperfectioneerde model van de man die zich, met behulp van een flinke pot brillantine en een voorraad vlinderbrillen, herschiep als dichter, jazzmuzikant, BN’er en nachtburgemeester van Rotterdam.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
