Doet u ook mee?
Nederlanders moeten vaker zomaar een glas champagne drinken, bepleit Master of Wine Cees van Casteren.
‘Champagne geeft je het gevoel dat het een zondag is en dat het vanaf nu allemaal gaat meezitten’, zei Marlène Dietrich. En ik ben dat helemaal met haar eens. Persoonlijk drink ik de bubbels uit Reims tenminste één keer per week (maar veel vaker twee of drie keer wekelijks) – en dat het hele jaar door. Dat doe ik niet omdat ik Ambassadeur du Champagne ben maar omdat champagne voor mij simpelweg het allerbeste begin van de middag of avond is, onmisbaar bij oesters (waar ik ook een groot liefhebber van ben), de ultieme feestwijn, maar ook de beste troostwijn in de wereld, min of meer verplicht als ik bezoek krijg en multi-inzetbaar aan tafel. Maar verder drink ik het niet - tenzij ik dorst heb.
Dat laatste is vrij naar Lilly Bollinger. Waar het op neerkomt, is dat ik maar een klein excuus nodig heb om de kurk te laten ploppen.
Voor veel Nederlanders is champagne echter een wijn die maar ééns per jaar op tafel komt – tenzij iemand anders betaald. Daardoor drinken wij als natie jaarlijks maar drie miljoen flessen hetgeen neerkomt op nog geen fles per gezin. Dat lage verbruik – onze zuiderburen drinken met aanzienlijk minder inwoners vijf keer zoveel - heeft met onze calvinistische instelling te maken; champagne is een ‘luxe’ dat je dus alleen op hééle speciale gelegenheden mag drinken. Vroeger hoorde daar Oud en Nieuw nog bij maar steeds vaker kopen we ook daarvoor goedkopere bubbels, zoals cava of prosecco.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
