Die zien we nooit meer terug!
Max Pam over de Nederlandse naïviteit. 'De advocaat van Quincy Promes zei ferm dat zijn cliënt ‘zijn verantwoordelijkheid zal nemen’ door op een passend moment naar Nederland terug te komen. Gelooft u dat?'
In Nederland wordt veel gemopperd, gekankerd en gezeken over alles wat er misgaat in ‘de samenleving’. Of liever: aan wat niet tot stand gebracht wordt in ‘de samenleving’ – dat woord ‘samenleving’ staat me, als onvervalste mopperaar, inmiddels enorm tegen.
Te midden van al dat gemopper, gekanker en gezeik heeft de onverstoorbaarheid van onze premier Mark Rutte zo langzamerhand iets heroïsch gekregen. In Nederland gaat alles verkeerd, er komt geen groot project van de grond. De Tweede Kamer wordt bevolkt door veel te veel partijen, waarvan het merendeel nauwelijks serieus te nemen is. Dat de BBB bij de laatste verkiezingen als grootste uit de bus gekomen is, zegt veel over het niveau van de Nederlandse kiezer. Het maakt allemaal niks uit waar je op stemt, maar we zullen ze daar in Den Haag eens een poepie laten ruiken. Dat is de ambitie. Democratie in Nederland betekent in de eerste plaats ergens tegen stemmen. Vervelend allemaal, maar ondanks alles stiefelt Rutte gewoon door alsof er niets aan de hand is.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
