Niet meer maar minder inspectie
Na ieder incident roept het parlement om meer regels en toezicht. Maar wat heeft al die controledwang en bureaucratie ons eigenlijk opgeleverd? We kunnen beter uitgaan van vertrouwen.
“De moeielijkheden, waarmede onze haringexport en daardoor onze haringvisscherij in de laatste jaren te kampen heeft gehad en de klachten, welke hier en daar in het buitenland over onze pekelharing werden gehoord, hebben in de kringen van belanghebbenden de vraag aan de orde gesteld, of het niet gewenscht ware, dat in het belang van den goeden naam van ons product, een controle van Staatswege op uit te voeren Hollandsche pekelharing wordt ingesteld.”
Met deze tekst werd rond 1900 voorgesteld staatstoezicht in te voeren op de kwaliteit van de gevangen en bewerkte haringen. Maar het voorstel werd met kracht van de hand gewezen door het College voor de Zeevisscherijen. De inspectie zou tijdrovend en kostbaar zijn, de vissers te zwaar belasten en niet noemenswaardig bijdragen aan de kwaliteit. Gelukkig ging de haringinspectie dan ook niet door.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
