De journalistieke opvattingen van Ben Knapen
'Het grote voordeel van mijn correspondententijd in Amerika was dat er eigenlijk niks gebeurde.' Dat stelde hem in staat een essaybundel over het land te schrijven. Bij NRC Handelsblad gebeurde er later wèl van alles. De journalistieke opvattingen van Ben Knapen.
„Het heeft iets klefs, journalisten die elkaar interviewen," stelt NRC Handelsblad-hoofdredacteur Ben Knapen vanachter zo'n kleedje met harde stukken in de Amsterdamse Bodega Keyzer. En misschien schuilt er ook wel enige waarheid in die constatering, gedaan op enige meters van de nis waar de top van de krant wekelijks luncht over de toekomst van de wereld en wat daarvan te vinden 'voor wie de nuance zoekt'. Maar toch wil onze gesprekspartner (toegegeven: desgevraagd) zijn klefheidsbedenking enigermate nuanceren — om tweeërlei reden. Hij heeft een boekje gepubliceerd, hetgeen toch een wat ander gespreksonderwerp impliceert dan — pakweg — het altijd weer intrigerende NRC Handelsblad-colofon. En voorts moet hij toegeven dat, zo er al een blad is dat is toegesneden op de journalistiek als onderwerp, dat dan toch het medium is waarmee hij nu aan tafel zit.
De conversatie over journalistieke inteelt dient overigens een aantal malen te worden onderbroken, omdat de met die inteelt verknoopte mores nu eenmaal vereisen dat menig collegiaal handje wordt geschud. De ene chroniqueur heeft nog geen afscheid genomen of daar dient zich collega nummer twee al aan: Marten Levendig van Telegraaf en NOS Journaal, even uit Moskou over voor het correspondentenoverleg van zijn krant — enfin Ben kent dat wel.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
