Rotterdam hééft het

Wat een vervelend, sarcastisch en onwaar verhaal over Rotterdam (HP/De Tijd, 8 december). De tekst op de omslag nodigde mij uit, maar bij lezing van het artikel bleek die tekst nergens op te slaan. Was het nu uit ondraaglijke jaloezie dat de redactie van HP/De Tijd naar aanleiding van ‘Rotterdam culturele hoofdstad’ Joost Niemöller zo’n stuk heeft laten schrijven? Want men is snel geraakt in ons werelddorp Amsterdam.

Niemöller heeft het onder meer over café Lux waar hij zat te wachten, want in dat café komen ‘s avonds laat de kunstenaars, maar hij had niet in de gaten dat genoemd café al acht jaar lang een, overigens uitstekend, restaurant is.
God mag weten waarom, maar Niemöller ging ook nog een kijkje nemen in Hoogvliet, twintig kilometer van het centrum. Hij vond het er maar kil — goh. Ook Ommoord, het Buitenveldert van Rotterdam, nam hij in zijn reportage mee. Daar was het ook maar niks, veel flats vooral — goh. En toen hij ‘s avonds uit het Pathé-theater kwam, regende het en was het plein leeg — goh.

Mag ik voor HP/De Tijd eens een reportage maken over Amsterdam? Dan ga ik naar de Bijlmer voor een paar regels, vervolgens doe ik Buitenveldert aan om mijn ogen uit te kijken, en ‘s avonds ga ik naar de bioscoop, om daarna in de regen naar het CS te lopen om de trein terug naar Rotterdam te nemen.

Frans Kras, Rotterdam

Absolut 10

Aan het artikel ‘Absolutio’ in de rubriek ‘Week In’ (HP/De Tijd, 8 december) heb ik mij bijzonder geërgerd. Daarin wordt verslag gedaan van de dienst van zondag 3 december in de Grote Kerk te Breda. Verslaggever Jan Zandbergen was erbij en omschrijft de dienst als een ‘onvoorstelbaar Iullige mis’, waarbij in zijn ogen alle aandacht uitging naar de aanwezige Tjerk Westerterp, alsofhet zijn absolutie betrof. Verder betuigt hij zijn medelijden met de voorgangers en de kerkbezoekers, die als blinden en melaatsen de dienst zouden hebben bijgewoond.

Het meest aandoenlijk is echter de verslaggever zelf, die niet in staat is gebleken een gefundeerd oordeel te vellen. Het artikel is voor mijn gevoel tendentieus en zonder enig respect voor de katholieke traditie opgetekend.

De rubriek ‘Week In’ mag dan een vergaarbak zijn van uitlatingen, toch had het mij beter geleken als een dergelijk ‘verslag’ aan het toelaatbare was getoetst. Gelet op de katholieke achtergrond van uw weekblad en het imago van HP/De Tijd als gerenommeerd opinieblad mag van de redactie worden verwacht dat zij dit artikel niet door de zeef had gelaten.

Marjon Veenboer-Nijssen, Santpoort

De grote onbekende

Wat bedoelt Jan Zandbergen in zijn artikel over de begrafenis van F.B. Hotz (HP/De Tijd, 15 december) met ‘de ex-Maatstaf-redacteur Anton Korteweg’? Deze Korteweg is nooit in de redactie werkzaam geweest. Wie bedoelde hij dan wél? Ik ben, ongetwijfeld met anderen, erg benieuwd, waar ik zelf niet ter plekke kon zijn, helaas. (Ooit las ik in de trein met Theo Sontrop voor het eerst De tramrace van Hotz, en vierde ik zijn ontdekking mee.)

Martin Ros, Hilversum

De achterkant van het gelijk

In zijn rubriek ‘Televisie’ in HP/De Tijd van 10 november verbaast Joost NiemölIer zich erover dat Marcel van Dam niet werd gecorrigeerd toen hij zei dat het nog niet zo lang geleden is dat overspel in Nederland strafbaar was. Dat hoefde ook niet gecorrigeerd, want het is volkomen juist. Laat Niemöller er artikel 241 uit de zeventiende druk van het Wetboek van Strafrecht (bijgewerkt tot februari 1960) maar op naslaan!

Mevrouw A. Swierstra, Zaandijk