Wat was
U mag uw staatshoofd niet kiezen. U mag uw minister-president niet kiezen. U mag zelfs uw burgemeester niet kiezen. Toch was het woensdag een speciale dag, want toen mocht u ook de leden van de Eerste Kamer niet kiezen.
Stemgerechtigd Nederland maakte van die onmogelijkheid massaler gebruik dan bij de vijf voorgaande afgelastingen. En dus was het niet meer dan logisch dat de senatoren op wie we niet hadden mogen stemmen, over het televisiescherm buitelden om ons te bedanken voor het vertrouwen dat we niet aan ze hadden mogen schenken.
Ook kwamen er niet door ons gekozen senatoren aan het woord die zeiden te hopen dat het beleid van de niet door ons gekozen minister-president nu misschien wel diende te worden bijgesteld. Immers, in de niet door ons gekozen Eerste Kamer zouden de niet door ons gekozen leden van VVD, CDA en PVV wellicht niet verder komen dan 37 van de 75 zetels.
Veel, zo begrepen we een dag later uit de kranten, gaat afhangen van acht Statenleden van vier provinciale partijtjes uit Friesland, Zeeland, Groningen en Noord-Holland. Die Statenleden maken geen kans meer op een eigen senaatszetel en ‘dus’ gaan ze op 23 mei waarschijnlijk stemmen op een kandidaat-senator van een landelijke partij. Op wie is vooralsnog onduidelijk, maar – zo voorspelde de Volkskrant – ‘reken maar dat de Friezen en de Zeeuwen bezoek en bloemen krijgen van de fracties van de landelijke partijen. Die willen deals maken, die bieden steun aan, die doen alles voor die ene stem’. Democratie in Nederland, anno 2011. Freek de Jonge zei het jaren geleden al: het is niet te hopen dat onze beschaving ooit wordt opgegraven.
Ook in de Arabische wereld bliezen we vorige week ons partijtje mee: na een mislukte reddingsactie op het strand van Sirte werden drie Nederlandse militairen als gijzelaars vastgezet door het regime van kolonel Kadhafi. Tezelfdertijd was er gedoe over het voorgenomen staatsbezoek van koningin Beatrix aan Oman. Dat bezoek werd afgeblazen vanwege de politieke onrust in het oliestaatje maar Beatrix besloot, gedekt door het kabinet, wel in te gaan op een ‘privé-uitnodiging’ van sultan Qaboos om in Oman te komen dineren. Een gehoopte grote defensie-order voor scheepswerf Damen Schelde zou aan die beslissing niet vreemd zijn geweest.
Als u dit leest, heeft de visite reeds plaatsgevonden. Want vergis u niet: in bezoekjes, bloemen en deals zijn we in Nederland erg goed – en heus niet alleen als er een nieuwe Eerste Kamer gekozen moet worden.
