Spring naar de content

Ik ga meteen een verklaring opstellen: als ik dement word, kies ik voor euthanasie

Een opmerkelijk bericht in de Volkskrant: een 64-jarige vrouw die zwaar dement was, is overleden middels euthanasie. Voor wie het ontgaan is: dit is een mijlpaal! Eentje die er veel eerder had moeten komen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Ivo van Woerden

In de zomer van 2010 werkte ik undercover in verschillende verzorgings- en verpleeghuizen en realiseerde me daar wederom, want dat besef was al vaker langsgekomen, hoe verschrikkelijk de ziekte van Alzheimer is.

En ik was niet de enige. Sommige bewoners lieten dagelijks weten niet langer verder te willen leven. Ze waren verward, soms agressief, herkenden de mensen in hun omgeving niet of zochten naar mensen die al lang en breed overleden waren. Schrijnend om zo je dagen te moeten slijten. En mensonterend.

Ik herinner me een meneer die, omdat euthanasie uit den boze was, naar scherpe materialen zocht om zijn polsen mee door te snijden. De verzorging deed er alles aan om hem van zijn doodsplan af te houden. Terwijl: is het zo gek om niet verder meer te willen leven als je dagelijks in je kale beige kamer, zonder familiebezoek, zonder veel tijd van de verzorging, verstoken van gezelligheid moet wachten op je langzaam naderende einde terwijl je weet dat je hersens langzaam worden weggevreten? Wat mij betreft niet.

Maar in de wet staat dat euthanasie alleen mag worden toegepast als iemand daar vrijwillig en weloverwogen een verzoek toe doet. En hoe weloverwogen zijn de beslissingen van dementerenden? Precies: in de praktijk moest iemand, ondanks de vreselijke gevolgen van dementie, tot de laatste adem zijn of haar lijdensweg uitzitten. Want stel dat ze inwendig heus nog een prettig leven hebben?

En nu is er een mevrouw die het is gegund om niet die enorme lijdensweg af te maken. De reden was dat er sprake was van lijden: “Ze was verward, boos, en huilde veel.”

Ik hoop dat ze geen uitzondering blijft, maar eerder een voorbeeld voor anderen. Dat het ons allemaal gegund wordt om dat niet tot het einde uit te hoeven zitten.

Nu ik weet dat het zin heeft ga ik zelf vast een verklaring op laten zetten. Ik raad u hetzelfde aan.

Onderwerpen