Spring naar de content

CDA-kandidaat: ‘Aan Spies en Buma kleeft het draaien en keren’

Van de kandidaat-lijsttrekkers van het CDA is onderwijsbestuurder Marcel Wintels (1963) het minst bekend. Hij heeft echter plotseling het tij mee, nu medekandidaat Liesbeth Spies onder vuur ligt door een curieuze draai rond het boerkaverbod. Een gesprek.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Frans van Deijl

Waarom wilt u lijsttrekker worden?
“Ik ben al twintig jaar actief in het CDA, landelijk en ook in Brabant waar ik woon en werk. Sinds de bevindingen van de commissie-Frissen, die de verkiezingsnederlaag van 2010 onderzocht en bepaalde dat de partij de ramen open moet zetten, voel ik de behoefte om mijn bijdrage te leveren. Daarbij pas ik in het profiel dat is opgesteld. Tevens heb ik altijd gezegd: als Jan Kees de Jager zich kandideert, doe ik niet mee, want hij heeft veel respect bij iedereen door zijn aanpak en stijl. Maar Jan Kees gaat dat niet doen, helaas, en dus grijp ik de gelegenheid aan.”

Het CDA moet opgefrist worden, heeft u eerder gezegd, maar wat betekent dat?
“Wij zijn de verbinding met de kiezer kwijtgeraakt. Tien jaar geleden hadden wij veertig zetels, in 2010 zijn we gehalveerd. Niemand kon zich voorstellen dat dat kon gebeuren. Intussen zijn wij nog verder gehalveerd, dus er is iets grondig mis. Wat? Wij zijn te behoudend geweest en hebben te lang de werkelijke problemen in het land niet durven te benoemen. Toen stapten we in het kabinet-Rutte en van de weeromstuit sloegen we radicaal om en werd de toon hard. Te hard. We hebben op een aantal fronten hard beleid gevoerd dat volstrekt niet des CDA’s was. CDA’ers willen mensen insluiten, erbij halen en hen niet uitsluiten. Het beleid werd nogal eens niet begrepen. Dat boerkaverbod en het rigide verbod op dubbel nationaliteiten…waar hebben we het over?”

Verhagen dacht aan de CDA-kiezers uit Limburg en Brabant die overgelopen waren naar de PVV. Hen wilde hij terughalen.
“Zijn intenties waren vast goed, zonder meer, maar het is niet begrepen en feitelijk zijn we verder vervreemd van onze kiezers.”

Intussen heeft Liesbeth Spies, eveneens in de race voor het lijsttrekkerschap, zich gedistantieerd van dat boerkaverbod en verbod op dubbele nationaliteiten. Hoe vindt u dat?
“Te voorzien was dat dit ging gebeuren en het is geen goede zaak voor de politiek en voor de geloofwaardigheid van het CDA. Hoe valt het uit te leggen dat je eerst A zegt en binnen een paar maanden iets totaal anders? De leden van onze partij zullen het misschien nog willen begrijpen, die zijn vaak hondstrouw, maar de kiezer zal het een gruwel zijn.”

Wat voor Spies geldt, geldt ook voor Sybrand van Haersma Buma. Ook hij heeft bij wijze van spreken bloed aan zijn handen.
“Spies en Buma zullen zich de komende tijd in allerlei bochten moeten wringen om zich uit deze lastige spagaat te redden. Ik zal hun geworstel  aanzien en een alternatief bieden. Want juist dat draaien en keren van onze Haagse politici heeft mij de laatste jaren vaak buikpijn gekost. Veel mensen hebben daar genoeg van. Het is ook niet meer uit te leggen.”

Zouden Spies en Buma zich niet beter kunnen terugtrekken als kandidaat?
“Voor een geloofwaardig, fris en nieuw CDA zijn mensen in de top nodig aan wie niet het draaien en keren kleeft bij fundamentale zaken. Liesbeth Spies en Sybrand van Haersma Buma zijn beiden nadrukkelijk onderdeel van het CDA, waartegen de commissie-Frissen juist zo te hoop is gelopen. Zij zijn zo onderdeel van de negatieve ontwikkeling van het CDA, van het verlies van zetels en van good will.”

Dus alle ruimte aan mensen als u, onbekenden voor het grote publiek, maar met een karrevracht aan bestuurlijke ervaring in het maatschappelijke middenveld?
“Laten we het goede van het oude koesteren. Maar de tijd is echt rijp voor andere mensen, andere gezichten, mensen uit het land die midden in de samenleving functioneren en in elk geval niet meteen vanzelfsprekend ‘beroepspolitici’ uit Den Haag. Het mooie is dat de keuze nu aan de leden is. Het gaat ook om geloofwaardigheid.”

Onderwerpen