Spring naar de content

‘Verboden langzaam te fietsen’

Je kunt van Nederlandse ambtenaren zeggen wat je wil, maar niet dat ze lui zijn.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Matt Dings

Vandaag weer een voorbeeld van ambtelijke ijver gespot.

Ik fiets door een woonwijk waar snelverkeer maximaal dertig kilometer per uur mag rijden. Een doodlopend straatje leidt naar een fietspad door een natuurgebied. Bij het begin van dat pad verzekert een verkeersbord de passant dat hier inderdaad een fietspad begint. Tot zover is er niets aan de hand.

Maar nu. Aan dezelfde paal blijkt een bord bevestigd dat het einde van de dertig kilometer per uur-zone proclameert. Wat is de bedoeling? Begint hier soms een parcours voor racefietsen? Nodigt de gemeente inwoners met opgevoerde scooters en scootmobiels uit, eens lekker door beschermd natuurgebied te komen scheuren? Moeten we deze combinatie van borden lezen als: ‘Verboden langzaam te fietsen?’

De domste burger snapt dat het einde-dertig-bord hier overbodig is, maar dan kent hij de bureaucratie nog niet.

Reconstructie.

De ambtenaar die over dit soort dingen gaat – of misschien is het wel een afdeling – heeft erover nagedacht en geconcludeerd: als in de bebouwde kom een snelheidsbeperking wordt aangekondigd, moet die ook worden afgekondigd en wel op de plek waar de bebouwde kom eindigt, in dit geval aan het einde van het doodlopende straatje. Dat daar al een fietspadbord staat, is mooi meegenomen: dan schroeven we ons bordje daaronder. Roze formulier, vinkje bij Verkeersbord A0230ze, stempel erop, paraaf eronder, de werklui kunnen aan de slag.

Als de werklui arriveren, vinden ze het wel een rare combinatie. Maar dat is hun verantwoordelijkheid niet, daar gaan de lui van kantoor over. Sindsdien hangen de bordjes GE13 en A0230ze netjes onder elkaar.

Zo’n einde-dertig-bord, ik heb het opgezocht, kost toch nog 73,50 euro (ex BTW). Typisch geval van weggegooid geld, lijkt me, net als de salarispost van de betrokken ambtenaar van dienst, gauw een halve ton bruto per jaar. Al eerder (zie Eeuwige roem op het naatjepedpaadje) werd op deze internetpagina’s een ambtelijke oen wegbezuinigd, dus dat maakt samen 100.073,50 euro.

Zodat ik voor vandaag wel weer genoeg heb bijgedragen aan de sanering van de overheidsfinanciën.