Spring naar de content

De twee manieren om de staatsschuld op te lossen

In de VS denkt men dat de historisch lage rente er is ondanks het begrotingstekort, in Groot-Brittannië ziet men hun lage rente juist als een beloning voor de strenge bezuinigingen. Maar mijns inziens is een meer voor de hand liggende verklaring dat de rente laag is omdat investeerders verwachten dat de economie in Europa en de VS nog wel een tijd zwak zal zijn.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Paul Krugman

Geld bijdrukken leidt niet tot meer inflatie zolang er een recessie gaande is. Misschien dat het op de lange termijn zo kan zijn, als de economie weer gaat aantrekken, maar op de korte termijn zou het juist goed zijn omdat het mensen ontmoedigt op hun geld te blijven zitten. Bovendien maakt het de wisselkoers lager, waardoor de exportpositie verbetert. Het lastige is dat de meningen verdeeld zijn over de manier waarop men de exportpositie kan verbeteren.

Frankrijs versus Groot-Brittanië
In de jaren twintig van de vorige eeuw was er een aantal geallieerde landen dat weliswaar de eerste wereldoorlog had gewonnen, maar grote schulden had in hun eigen munt. Deze situatie lijkt op de vraagstukken rond schuld zoals we die nu tegenkomen en het leek me nuttig om het Frankrijk en Groot-Brittannië van toen eens met elkaar te vergelijken. De twee landen gingen namelijk heel anders met hun schulden om.

Groot-Brittannië deed het op de orthodoxe manier, ze gingen terug naar de goudstandaard en betaalden hun schulden af. Frankrijk had een zwakker politiek systeem, had een grote inflatie en moest een devaluatie van de frank accepteren.

Devalueren of afbetalen?
En hoe ging het verder met hun economie? We moeten niet pas in 1918 gaan kijken, want toen was Frankrijk gedeeltelijk een slagveld en moest het de oorlogsschade repareren. Laten we kijken vanaf 1913. De eerste grafiek laat het Bruto Nationaal product zien, vanaf 1913, de tweede de database van schulden, zoals het Internationaal Monetair Fonds die heeft bijgehouden.

Hieruit blijkt dus dat deugd niet beloond werd en de politieke zwakte van Frankrijk in feite tot een betere economische situatie leidde!