Patiënt is de dupe van ruzie tussen zorgverlener en zorgverzekeraar
Sinds januari zijn nieuwe contracten tussen zorgverleners en zorgverzekeraars gesloten. Tenminste, dat is de bedoeling. Maar waar de partijen niet tot elkaar hebben weten te komen, wordt dit conflict over de rug van de patiënt uitgevochten.
Dat merkte ik toen mijn op leeftijd zijnde moeder begin dit jaar ernstig ziek werd. Omdat ze niet naar een ziekenhuis wil en mijn zus haar als arts verzorgt, kreeg ik van de dienstdoende avonddokter de opdracht een flinke hoeveelheid medicatie op te halen. In Ede betekent dat in de avond naar de dienstenapotheek gaan, die als enige open is.
Geen contract
Normaliter tikt de apotheek de rekening geautomatiseerd af met de verzekeraar. Maar sinds 1 januari werkt dat bij deze apotheek niet meer zo voor mijn moeder die is verzekerd bij een Achmea-dochter. Dus wordt de rekening niet geautomatiseerd voldaan, maar moet de klant zelf declareren via een papieren (dus kostbare procedure). “Zij hebben namelijk geen contract met ons afgesloten en dus moet u het voorschieten”, vertelde de apotheker me. “U kunt het dan later declareren.”
Een prachtig staaltje oorlogsvoering tussen een apotheker over de rug van de patiënt. Waarschijnlijk viel de prijsonderhandeling tegen en nu heeft de dienstenapotheek Achmea bij de ballen. Iedere rekening moet handmatig worden gedeclareerd en door de verzekeraar worden verwerkt. Ongetwijfeld een administratief dure grap, want tijdens het wachten hoorde ik het onzinargument in die anderhalf uur zeker tien keer langs komen.
Foute verzekeraar
Ook irriteerde de ondertoon mij enorm, want iedere keer werd er vilein bij verteld dat ‘het alleen maar bij Achmea zo is’. Ergo: moeders heeft de verkeerde verzekeraar gekozen. Als enige verstrekker van medicatie in de regio tijdens de avond en nacht heb je geen keus en schiet je de rekening voor.
Toen ik naar buiten liep vroeg ik me af hoe het zou verlopen als iemand de rekening om wat voor reden dan ook niet kan pinnen. Moet er dan een ambulance uitrukken om zo toch de zorg in een duur ziekenhuisbed te bieden of is men dan opeens wel in staat iets op rekening te leveren? Voor de klant is het gedoe, technisch is er geen reden om de administratie te frustreren en de zorg wordt er niet goedkoper van. Of ik nu de klant ben, mijn moeder of de verzekeraar maakt niet uit: Geen van drieën werden hier ook maar iets gelukkiger van.
