Kansloos: de vrouw
Het optimisme van Petra Stienen en Monique Samuel deelde hij vanaf het begin al niet. En helaas kreeg hij gelijk. Schrijver Hafid Bouazza over de steenkoude 'lente' in het Midden-Oosten. 'Als de Arabische wereld een vrouw is, dan draagt zij een dood kind in haar baarmoeder: de islam.'
De wens bleek een kroostrijke vader te zijn van het optimisme over de recente revolutie in de Arabische wereld, die als ‘Arabische lente’ bekend is geworden. Dat de vruchten van dit politieke seizoen veel minder zoet bleken dan menigeen hoopte, in feite wranger dan doornappels, doet niks af aan het feit dat het wel degelijk een revolutie betreft, in de letterlijke zin des woords: een ‘terugdraaiing’.
De juichstemming van supporters hier in Nederland was op z’n minst opvallend; zij wisten de kritische en sceptische geluiden makkelijk te overstemmen, en hoewel het gejubel misschien begrijpelijk is – het ging uiteindelijk om een massale euforie, waarbij overgave aan de overmacht telt en niet individuele motivatie – is hun houding toch opmerkelijk en het onderzoeken waard. Ik doel dan op de enthousiaste stemmen van vrouwen als Petra Stienen, Rahma Bavelaar en Monique Samuel.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
