Verweesd lijfblad
Het ooit zo fiere feministische opinieblad Opzij verliest in rap tempo lezers. Wat zegt dat over het feminisme in Nederland? En valt Opzij nog te redden? Een rondvraag. ‘Ik heb er een onbehaaglijk gevoel over.’
Haalt Opzij 2014? Begonnen in 1972 als een klein, licht obscuur blaadje groeide Opzij onder leiding van Cisca Dresselhuys uit tot een onmisbaar blad voor iedere vrouw die het feminisme een warm hart was toegedaan. Maar de klad zit erin. De oplage is in tien jaar tijd ongeveer gehalveerd tot zo’n 43.000 stuks. Dit gevoegd bij de tegenvallende advertentie-inkomsten maakt het aannemelijk dat het maandblad inmiddels verliesgevend is.
Wat zegt de teruggang van Opzij over het feminisme in Nederland? Heeft het maandblad de aansluiting verloren met een jonge generatie feministen? Is de oplageval louter terug te voeren op de misère in de bladenmarkt? Of ligt het aan de koers die werd ingezet door Margriet van der Linden, Dresselhuys’ opvolgster die zelf na krap vijf jaar alweer opstapt?
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
