Spring naar de content

Eenzaam wachten op de Zuidpool tot de shutdown voorbij is

De Amerikaanse shutdown mag op wereldniveau dan niet zo veel teweeg brengen als de indianenverhalen ons doen geloven, op microniveau kan het wel degelijk grote gevolgen hebben. Tot aan de Zuidpool toe. De National Science Foundation (NSF) heeft zijn drie Antarctische wetenschappelijke stations namelijk gesloten en alle activiteiten in de ijskast gezet. Maar intussen arriveert er net een verse lading onderzoekers, klaar om aan de slag te gaan…

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Annelies Beltman

Weken doen de onderzoekers erover om met vliegtuig en boot de Zuidpool te bereiken. De bedoeling is dat ze tijdens de lente en zomer onderzoek doen. Zolang de shutdown voortduurt, zal van dat onderzoek weinig terechtkomen. Vandaag arriveert een schip met vers bloed, maar dat kan beter meteen rechtsomkeert maken.

De NSF heeft al het veldwerk en andere activiteiten die niet om de veiligheid van mensen of het behoud van goederen draaien uitgesteld. De stations hebben een ‘caretaker status’ gekregen, wat inhoudt dat een noodzakelijke kleine groep mensen achterblijft om te zorgen dat alles in goede staat blijft en wordt bewaakt. Op 14 oktober is het geld op waarmee de NSF de bemanning en het onderzoek financiert, een direct gevolg van de shutdown. De onderzoekers zijn verslagen en geschokt: sommige onderzoeken zullen weer worden opgestart als er geld binnenkomt, maar lang niet allemaal.

Absurd, noemt Alan Leshner, CEO van de American Association for the Advancement of Science (AAAS), de sluiting van de de stations. “Het hele onderzoekseizoen wordt op deze manier in gevaar gebracht.”

Een handvol werknemers mag (of moet) blijven. Om de boel in de gaten te houden en alles in perfecte staat af te leveren als het onderzoek weer begint. “That sounds truly lonely to me,” aldus Catherine Luria, een onderzoekster en student die negen maanden in Antarctica verbleef.