bron: anp

Of je wortels lust

Tessa Sparreboom snapt niets van mensen die nog steeds dwepen met Matthijs van Nieuwkerk. 'Een unieke combinatie van gaven die samenkomen in één persoon? Normaal doen tegen je collega’s is niet één van die gaven.'

Gepubliceerd op: 03/02 | 2024 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Column
• Media

door Tessa Sparreboom

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Nederland is momenteel verdeeld in twee kampen: zij die vinden dat ‘Matthijs’ terug op tv moet en zij die vinden dat hij nooit meer in de buurt van een camera mag komen. En zoals dat vaker gaat bij twee kampen, is het weer eens redelijk voorspelbaar wie er in welk kamp zit. Mensen die zich identificeren met de gedupeerde NPO-werknemers (millennials/vrouwen/freelancers) leven mee met de gedupeerde NPO-werknemers, mensen die zich identificeren met Matthijs van Nieuwkerk (mannen, 50+) leven mee met Matthijs van Nieuwkerk. ‘Ik gun het hem en RTL dat er nooit meer iemand naar zijn programma’s kijkt,’ zegt ene Annemieke op X. Tachtiger Joop van den Ende was er als de kippen bij om te melden dat Van Nieuwkerk ‘ook een slachtoffer’ is. Tot zover het inlevingsvermogen van de mensheid.

Weet je wie een groot inlevingsvermogen had? Matthijs van Nieuwkerk. Heeft, moet ik zeggen, want hij leeft nog. Als hij dat hoofd vijfenveertig graden kantelde en aandachtig knikte, dan liepen die tafelgasten helemaal leeg, of het nou over kwantummechanica of hervonden herinneringen ging. Het voelt allemaal zo kort geleden. Als Matthijs zin had om naar Charles Aznavour te luisteren, dan luisterden er één miljoen mensen naar Charles Aznavour. Door Matthijs hebben we de hele familie Chabot leren kennen. Dan was Özcan Akyol weer tafelheer, dan weer Marc-Marie Huijbregts en dan weer Özcan Akyol. Matthijs kon zijn bewondering altijd zo goed uiten, door zinnetjes als ‘geweldig, man’, ‘fantastisch, man’ of ‘ongekend, man’. Hij een of ander kutboek in de lucht houden, wij dat kutboek allemaal kopen.