Spring naar de content

Boek nu! Lsd, een verruimende last-minute weekendtrip

Vanmorgen kreeg ik een bizarre uitnodiging in mijn mailbox:

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Johanna Geels

LSD-TRIP ONDER BEGELEIDING: JA?

Wie wil zaterdag onder begeleiding ook eens een lsd-trip meemaken? Lsd blokkeert neurotransmitter 5HT en die zou weer blokkeren: het multimodaal processen van amygdalaneuronen. Gevolg: een heerlijke trip bewustzijnsverruiming… dat wil je toch eens meemaken voor je dood??

De afzender was, net zoals het taalgebruik vaag, ene H.V. uit Amsterdam. Ik krijg vaker uitnodigingen, meestal voor boekpresentaties, exposities of penisvergrotingen, maar een uitnodiging voor het gezellig samen doormaken van een weekendtrip had ik nooit eerder gehad. Mijn eerste reactie was dan ook letterlijk: Huh? Wat den fuk? Daarna heb ik minstens tien minuten uit het raam zitten staren, mompelend dat de wereld nu toch echt gek geworden was.

Oersoep
Automatisch ging mijn geheugen terug naar de jaren ‘80, een tijd waarin er in mijn omgeving nogal geëxperimenteerd werd met de nodige middelen. Eén keer gebruikte ik lsd. Ik weet nog precies wanneer; vanaf dat moment namelijk zouden mijn hersens als een puzzel van drie miljoen stukjes uiteen vallen. Dagenlang liep ik rond zonder veel vaste vormen waar te nemen. De wereld was vloeibaar geworden, ik dreef rond in een oersoep waar geen duidelijk begin of eind in te ontdekken viel. Af en toe zag ik iets dat leek op bekende materie, maar als ik het aan wilde raken, schoot het voor mijn ogen een duizelingwekkend gat in. Mijn hersens tolden 24/7 door mijn hoofd. Er zijn een paar herinneringen uit die periode. Er was een feest, een bovenverdieping. Ineens rolde de vloer zich voor me uit als the yellow brick road uit The Wizard of Oz. Mijn schoenen werden rode muiltjes en ik, Dorothy, moést die weg belopen. Ik deed een gretige stap naar voren. Geschreeuw, iemand greep me vast en even zag ik in een flits de wereld zoals hij was. Voor me een diep gapend trapgat. Als er niemand naast me had gestaan, was het waarschijnlijk niet geweldig met me afgelopen.

Zouden ze dat bedoelen met die begeleiding?

Midweektrip
Mijn tweede herinnering is dat ik ergens tijdens mijn weekendtrip (die inmiddels ongevraagd was verlengd tot midweektrip) onder een douche stond. Uit de douchekop kwamen vissen. Ik wilde ze pakken, blij dat ik eindelijk iets bekends zag. Toen ik ze aanraakte, veranderden ze in levensechte haaien, compleet met uitklappende kaken en bloed, veel bloed. Mijn hart begaf het bijna. Ik heb geschreeuwd. Verder weet ik niets meer.

Een heerlijke bewustzijnsverruiming? My ass.

Last-minute
Ik had in die tijd twee lieve vrienden die het middel ook weleens gebruikten. Eentje was een begenadigd kunstenaar. Na een bad trip werden ze allebei knettergek, en de kunstenaar pleegde uiteindelijk zelfmoord. Voor hem was het misschien achteraf toch niet zo handig om de amygdalaneuronen te blokkeren, zoals in de uitnodiging wordt vermeld. Ik ben geen neuroloog. Ik weet alleen dat zijn lsd-trip letterlijk zijn last-minute-trip werd.

Zouden ze dat bedoelen met: dat wil je toch eens meemaken voor je dood?

Onderwerpen