bron: anp

De grote vernedering

Hans Werdmölder las de biografie die Karin Amatmoekrim schreef over schrijver en journalist Anil Ramdas (1958 - 2012) maar is niet erg over het boek te spreken. Hij mist bijvoorbeeld bepaalde personen die niet zijn geïnterviewd en die waarschijnlijk een wat minder positief beeld van de voormalig directeur van debatcentrum De Balie zouden hebben geschetst.

Gepubliceerd op: 04/11 | 2023 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Cultuur

door Hans Werdmölder

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Anil Ramdas heeft een bewogen leven achter de rug. De biografie die Karin Amatmoekrim over hem schreef gaat over zijn leven en werk als intellectueel, essayist, televisiemaker, het correspondentschap in India, directeur van De Balie en zijn rol als pater familias. Ramdas raakte aan de drank, werd verslaafd en pleegde in 2012 zelfmoord. De titel van de biografie, In welk land leef ik eigenlijk?, moet begrepen worden als een verzuchting. Anil Ramdas (1958) is het derde kind uit een relatie van een Hindostaanse onderwijzer Harrispersad in het district Nickerie (Noordwest-Suriname) en de beeldschone Kamla Sukul, afkomstig uit Brits Guyana. Haar vader was een alom gerespecteerde brahmaan. Ze werden aan elkaar uitgehuwelijkt op basis van een foto. Anil, geboren in Paramaribo, groeit op in Nickerie, en gaat naar de middelbare school in Paramaribo. In 1977 vertrekt hij, negentien jaar oud, met zijn twee jaar jongere vriendin Chandra naar Nederland om aan de VU sociale geografie te studeren. De politieke ontwikkelingen in Suriname deden hem besluiten om zich met zijn vriendin definitief in Nederland te vestigen.

Anil is een betwetertje, ambitieus en politiek zeer correct. Hij is gewend om te strooien met namen van linkse intellectuele denkers als Stuart Hall, Edward Said, Antony Appiah, Roland Barthes, Du Bois en Nawal El Saadawi. Hij spiegelde zich ook aan V.S. Naipaul, die aldus Ramdas ‘diende als een vader voor onze prille Caribische identiteit’. De uit Trinidad afkomstige  auteur van Hindostaanse afkomst, in 2001 kreeg hij de Nobelprijs voor Literatuur, was allesbehalve politiek-correct. Hij weigerde de onderontwikkelde wereld te idealiseren.