Het Breekijzer van Schalke 04
Ooit was Willi Kraus zo beroemd dat men hem in Gelsenkirchen en omstreken slechts bij zijn bijnaam hoefde te noemen om te weten over wie het ging.
Willi Kraus was Die Brechstange.
Het Breekijzer.
Buiten het veld een beest
Hij was een beest van een spits in de tijd dat spitsen nog midvoors heetten. De supporters van Schalke waren dol op hem, zij beschouwden Willi met zijn overgave en zijn onorthodoxe stijl en zijn nietsontziendheid als een van hen.
Mijnwerker onder de mijnwerkers. Een koempel.
Over zijn talent bestond geen twijfel: vroeg of laat zou Willi Kraus de nieuwe spits van de Mannschafft worden. Het waren de dagen dat Willi Kraus een nog betere speler was dan Gerd Muller. Waarom zou hij geen wereldster kunnen worden?
Zover kwam het niet.
Willi Kraus was niet alleen op het veld een beest, maar erbuiten nog veel meer. Toen hij in februari 1968 bij een routinecontrole door de politie langs de kant werd gezet, vond de politie van Gelsenkirchen in zijn auto allerhande inbreekgereedschap, een geladen pistool, een fles propaangas en de buit van een overval: chocolaatjes.
Hij kwam er genadig van af. Toen nog wel.
Go Ahead Willi
De loopbaan van Willi Kraus kronkelde zich langs kleine en minuscule Duitse clubs, hield zelfs nog even halt in Deventer bij Go Ahead Eagles, en strompelde verder, op het heilloze pad van geweld, inbraak, heling en af en toe een voetbalwedstrijdje.
Toen hij stopte met voetballen, stortte Willi Kraus zich volledig op de misdaad.
Hij overviel banken, winkels en tabakszaakjes.
Handelde in cocaïne.
Mishandelde.
Vernielde huizen van oud-ploegmaats die hem al dan niet iets schuldig waren.
Brak uit de gevangenis uit.
En alles bij elkaar zat hij meer dan twintig jaar in de gevangenis.
Het leven van Willi Kraus, een leven dat zo veelbelovend begon en zo gierend uit de hand liep, eindigde op 19 augustus 2008. Hij stierf thuis.
In zijn brievenbus vond de politie een nieuwe uitnodiging om voor de zoveelste keer voor de rechter te verschijnen. Die laatste gang naar de rechtbank werd Het Breekijzer dan in elk geval nog bespaard.
