Ronald Plasterk geïnspireerd door ‘Homeland’ voor verklaring van zijn leugens
“This is a matter of national security.” Als Carrie Mathison uit de tv-serie Homeland of Jack Bauer in 24 hun badge laten zien en deze zin uitspreken, komen ze overal mee weg. Het is de zin der zinnen als je alle wetgeving omzeilt om je doel te bereiken, als je hebt gelogen, verzwegen of bedrogen om je eigen hachje te redden. Met deze verklaring voor je gedrag behoud je je baan, ondanks je zonden.
Tenminste, zo gaat het op tv. Het was een lucky shot, maar ik heb de zin gebruikt in het spionagedebat. Ik zat zo diep in de problemen, zo verstrengeld in een web met leugens, ik kon geen kant op, ik moest dit debat overleven en verklaren dat mijn gedrag noodzakelijk was in het belang van de nationale veiligheid; het was mijn laatste redmiddel. Tot diep in de nacht moest ik verdedigen waarom ik heb gelogen, ahum, heb verzwegen wie de gegevens van die 1,8 miljoen telefoontjes verzamelde. In november wist ik al dat het onze eigen inlichtingendiensten waren, maar dat heb ik toen niet opgebiecht, ik dacht het waait wel over, maar dat gebeurde allerminst. Het werd een storm, een orkaan, een tsunami aan shit. Dinsdagnacht was het dieptepunt, met de motie van wantrouwen van Alexander Pechtold eroverheen.
Ik was kapot na die nacht, het voortdurende gevoel dat dit ‘foutje’ het einde van mijn politieke carrière zou kunnen betekenen, was slopend. Maar ik heb het overleefd. Ik blijf minister, ook al hebben het volk en de oppositie minder vertrouwen in me. Klote-EenVandaag, publiceert daar meteen cijfers van. Ja, hallo, als je op een dag als vandaag zo’n peiling houdt, natuurlijk is het vertrouwen dan fors afgenomen. Mag ik misschien even de tijd om te herstellen? Om mijn taken en verantwoordelijkheden weer op te pakken? Om me te verdiepen in de werkwijze van de AIVD en de MIVD? En laten zien dat ik niet zo’n slechte minister ben?
Ik snap heus wel dat ik me geen fout meer kan permitteren. Kijk maar naar de pas afgetreden staatssecretaris Frans Weekers: zijn eerste motie van wantrouwen in mei werd ook door alle oppositiepartijen gesteund behalve SGP en ChristenUnie. Daarna was hij aangeschoten wild en al snel moest hij het veld ruimen.
Ik hoop dat de ruzie tussen Pechtold en Samsom de komende dagen verder oplaait en dat de media daarop focussen, dan kan ik even ademhalen. En wie weet ben ik dan toch de lachende derde. Rondrennend wild, genezen van een paar botbreuken.
Schrijfster Carlijn Vis kruipt in de huid van mensen die in het nieuws zijn. Deze week: Ronald Plasterk naar aanleiding van het spionagedebat.
