Spring naar de content

Nederlandse media laten in Piketty-discussie in elk geval één facet onbelicht

De laatste weken woedt er internationaal een flink debat over de meest recente publicatie van de Franse econoom Thomas Piketty getiteld Capital in the Twenty-First Century. Dat boek publiceerde Piketty in zijn moedertaal al in 2013 maar toen haalde het geen enkele bestseller-lijst.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

Het boek is nu niet aan te slepen – meer dan 400.000 exemplaren verkocht alleen al in de Verenigde Staten – sinds het in het Engels is uitgebracht. Terwijl het juist Frankrijk was dat in 2013 een ronduit idiote topbelasting in het leven riep die vooral miljoenen verdienende Fransozen hun heil elders deed zoeken. Zo is het nog steeds niet duidelijk of filmster Gérard Depardieu naar België of Rusland verhuisde. Of naar allebei. In elk geval is hij geen Fransman meer.

De discussie die Piketty aanzwengelt is van alle tijden maar soms meer salonfähig dan anders: een kleine toplaag bezit een onevenredig deel van het wereldwijde vermogen terwijl het overgrote deel van de werkende klasse een steeds kleiner aandeel in het totaalvermogen heeft.

De verschillen nemen toe en dat dat zal volgens Piketty zo blijven zolang vermogenden relatief weinig belasting betalen terwijl de hoogste belasting op inkomen uit arbeid wordt geheven.

Stelselmatig is het zo dat het rendement op vermogen tussen de 4 en 5 procent ligt terwijl de groei van de economie tendeert naar niet meer dan 1,5 tot 2 procent. Die groei van de economie is de ‘drager’ van de inkomensontwikkeling: die zal nooit groter kunnen zijn dan die groei.

Piketty baseert zijn stelling op zeer langlopende reeksen data en daar gaat in de wetenschappelijke wereld ook direct de discussie over: de validatie van die data, kloppen ze? Of niet? Zijn ze volledig? Wordt er selectief gewinkeld?

Eén facet zag ik in Nederland helemaal niet belicht, ik las ‘m wel in het rabiaat rechtse Amerikaanse ondernemersblad Forbes dat zich bij voorkeur op de rijken der aarde richt. Ik lees Forbes tweewekelijks met veel plezier juist omdat het zo extreem voor de rijken is, wat daar omgaat wil ik als belegger óók weten. Je hoeft het er niet mee eens te zijn, maar je kunt maar beter weten dat het speelt in een kamp waarmee je in de financiële markten rekening moet houden.

Wat stelde Forbes? Het blad mist in de discussie het antwoord op de vraag waarom vermogen gemiddeld sneller groeit dan inkomen? Het door Forbes genoemde antwoord is simpel en daarom ook zo mooi. Want het is waar. Vermogen groeit harder omdat er doorgaans meer risico mee wordt genomen.

Wie z’n geld op een spaarrekening zet mag vandaag blij zijn als hij 2 procent rente krijgt. Het zal voor u geen dagelijks kost zijn, maar verdiept u zich er bij uw bank maar eens in hoeveel rente u krijgt als u één miljoen kwijt wilt. U zou misschien denken dat de rente dan hoger wordt maar in de praktijk wordt de rente lager. Dat helpt de rijken dus niet.

Wat wel helpt is investeren in nieuwe avonturen, groeiende ondernemingen, de beurs, obligaties, grondstoffen. Het risico is daar veel hoger maar de kans op een hoger rendement ook. Er worden flinke verliezen geleden maar afgezet tegen de mogelijke winsten sleep je er met een beetje verstand per saldo al snel een paar procent extra rendement uit, precies het verschil waar Piketty het over heeft.

Forbes voegt daar fijntjes – en prekend voor eigen parochie – aan toe dat het juist die risicovollere aanpak van vermogenden is die economieën – via het bedrijfsleven – stimuleren. Eerlijk gezegd lijkt het daar ook op, in elk geval in deze crisis die inmiddels al zo’n zeven jaar duurt. Want banken laten het afweten maar de beurzen de afgelopen vijf jaar zeker niet. De emissies zijn niet van de lucht en wie steken daar het geld in?

Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, ASML, DSM, Heineken, Philips, Shell en Unilever en is Short in de AEX. De positie in de AEX is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn. Volg Dr. Doom op Twitter.

Onderwerpen