Ongijpbaar
Met het WK in zicht zal René van der Gijp de komende weken niet van de tv af te slaan zijn. Wat maakt hem zo razend populair? Zijn het alleen zijn voetbalanalyses en zijn onderbuikmeningen? Of wekt hij bewondering doordat hij zich aan zijn huiselijke verplichtingen weet te onttrekken? Profiel van de anti-family man.
Wij stellen ons een zaterdagmiddag voor, ten huize van René van der Gijp, in een rustige wijk in Dordrecht. Het is drie uur, een half uur voordat de Bundesliga-wedstrijden op FOX Sports van start gaan. René is aan het eind van die ochtend uit zijn bed gekomen, na een lange nacht televisie kijken. Alle herhalingen van de Nederlandse talkshows heeft hij gezien. Om vier uur, half vijf legde hij zich eindelijk te rusten. Na het opstaan pakte hij een saunaatje en lunchte hij in zijn favoriete tent in de stad. Het gebruikelijke recept: uitsmijtertje, koffie, een vers justje en twee glaasjes melk erbij om de boel weg te spoelen. Vervolgens naar huis, waar hij alle onderweg gekochte zaterdagkranten op een stapel legde en daar af en toe wat uit las. Tussendoor sjouwde hij naar het tuintje om de boel wat aan te harken. Nu, zo kort voor de wedstrijden beginnen, controleert hij de whatsappjes die binnenkomen van zijn beste vrienden Caspar, Mario, Maarten en Rob, grijnst af en toe maar laat een reactie achterwege. Eerst wil hij zich installeren op de bank voor het scherm, een enorm ding dat in de kleinere bioscoopzaal niet zou misstaan. Een paar minuten voor aanvang knipt hij zijn tv aan, luistert nog niet naar de collega's die voorbeschouwen, want dat levert te veel ergernis op. Als Johan Derksen een sms'je stuurt, met daarin een boodschap van voetbaltechnische aard, antwoordt hij wel. Dan legt hij lachend zijn telefoon terzijde, trekt zijn sokken over de pijpen van zijn joggingbroek en duwt een dik kussen in zijn rug. De wedstrijd staat op het punt van beginnen. René laat zijn eerste scheet.
Onbekend is of Van der Gijp tijdens het weekend nog van zijn loungebank af komt, anders dan voor een plas of een tukkie in het eigen bed, maar het zou geen verbazing wekken als dat niet zo was. Tijdens menige uitzending van Voetbal International, elke maandag- en vrijdagavond en vaak ook op donderdag, blijkt namelijk dat hij veel wedstrijden ziet, en niet alleen uit de Duitse competitie, maar ook de Spaanse, de Engelse en de Belgische. Tussendoor pikt hij dan nog weleens een wedstrijdje mee uit de vaderlandse competitie, maar dat gaat gezien de povere kwaliteit van het geboden spel zelden van harte.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap