Spring naar de content

Fotoserie: ontroerende portretten van stervende mensen

‘Elk wezen is zwanger van de dood’, dichtte J.C. Bloem in zijn beroemde gedicht Insomnia. En hij heeft gelijk. De dood zit ons allemaal op de hielen, al heeft het de een eerder ingehaald dan de ander.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Nick Muller

Soms weten mensen dat ze nog maar kort te leven hebben. En juist dat gegeven fascineert fotograaf Andrew George uit Los Angeles. Hij is de man achter de fotoserie Right, before I die – een serie foto’s waarin twintig mannen en vrouwen worden geportretteerd die de dood bijna letterlijk in de ogen kijken. Gewone mensen zoals u en ik, mensen die we dagelijks op straat, in de supermarkt of in het café treffen.

George bedacht de fotoserie toen de moeder van een goede vriend van hem overleed. ‘Zij was een van de mooiste mensen die ik ooit heb gekend en toch, spijtig genoeg, blijft ze voor het gros van de mensen onbekend – simpelweg omdat ze niet beroemd was.’ Met deze serie portretten wil George meer van dit soort mensen op een voetstuk plaatsen. Mensen die de dood als iets onontkoombaars zien en er tot die tijd het beste van maken. ‘Want het kost ontzettend veel moed om te accepteren dat alles wat om ons heen vergankelijk is. Juist die mensen, die de kracht hebben om verder te kijken dan de angst voor de dood, zijn in deze fotoserie vastgelegd.

A9
Sarah: ‘Tijd is kostbaar. God, wat is tijd kostbaar.’

 

A8
Nelly: ‘Ik weet niet hoe lang ik nog leef – misschien alleen vandaag? Misschien is morgen mijn laatste dag? Ik weet het niet. Maar ik ben blij. Ik ben nergens teleurgesteld over, ook al ben ik in mijn leven soms door een hel gegaan. Het is goed: voor zover ik weet heb ik bereikt wat ik heb moeten bereiken in mijn leven.’

 

A6
Odis: ‘Dat je de kist voor de laatste keer sluit – dat is het meest hartverscheurende wat er is. Je breekt, je breekt gewoon. Ik heb drie kinderen begraven in Phoenix en vier echtgenoten naar hun graf gebracht.’

 

A5
Kim: ‘Ik ben niet bang om dood te gaan, maar tegen het sterven zie ik op.’

 

A4
John: ‘Ik zie de dood als een nieuwe, pijnvrije manier van leven.’

 

A3
Ediccia: ‘Wat is het heerlijk om ’s ochtends je ogen te openen, de vogels onder je raam te horen fluiten en de zon op je huid te voelen. Er zijn hier zoveel vogels en ze zingen – net als ik mijn hele leven heb gedaan.’

 

A2
Chuck: ‘Het gelukkigste moment van mijn leven? De dag dat ik met Sally trouwde, mijn vrouw met wie ik 35 jaar samen ben geweest.’

 

A1
Josefina: ‘Ik ben niet bang om dood te gaan. Ik heb veel mooie jaren gehad. Ik voel me dan ook heel kalm, heel rustig, omdat ik weet dat mijn tijd gekomen is.’

 

A10
Ralph: ‘It’s been a wonderful, wonderful ride.’

 

Zien: Andrew George: Right, before I die.