Waarom vrouwen meer huilen dan mannen
Het is natuurlijk een open deur, maar vrouwen huilen vaker én langer dan mannen. Dat blijkt uit onderzoek van de Tilburgse professor Ad Vingerhoets. Een huilbui van een vrouw duurt gemiddeld zes minuten, terwijl mannen de waterlanders slechts twee tot drie minuten de vrije loop laten. Volgens de professor en huilexpert heeft dat niet alleen te maken met de hormonale verschillen, maar ook met sociale elementen.
Een hele grote verrassing is het natuurlijk niet, voor wie in eigen omgeving goed oplet. Toch heeft Ad Vingerhoets, hoogleraar klinische psychologie aan de universiteit van Tilburg en schrijver van het boek Tranen. Waarom mensen huilen, er onderzoek naar gedaan en de geheimen van het huilen ontrafeld. Vingerhoets ondervroeg 5000 mensen uit 37 landen naar hun emotionele reacties. Hij ontdekte dat een vrouw elk jaar tussen de 30 en 64 keer huilt, terwijl mannen dat tussen de 6 en 17 keer doen.
Volgens Vingerhoets zijn er vier factoren die bepalen waarom vrouwen meer huilen dan mannen. “Vrouwen komen meer in aanraking met emotionele prikkels,” legt hij aan HP/De Tijd uit. “Vrouwen kijken vaker naar tranentrekkers, films waarvan ze moeten huilen of ze lezen sentimentele boeken. Ook zijn vrouwen in hun beroep meer met emoties bezig.” Wel merkt hij terloops nog even op, dat mannen best wel wat meer begrip mogen opbrengen bij het kijken naar een romantische film. “Mannen raken vaak geïrriteerd als ze een vrouw zien huilen en negeren dan het huilen.”
De tweede reden die de professor noemt is hulploosheid of machteloosheid. “Vooral in een zogenoemde crisissituatie voelen vrouwen zich hulpeloos, bijvoorbeeld na een inbraak of als de computer niet werkt. Vrouwen reageren meer met wanhoop dan mannen. Die hulpeloosheid en wanhoop gaat weer samen met verdriet. Mannen worden in die gevallen eerder boos.” Saillant detail is volgens de hoogleraar dat de verschillen in het huilgedrag tussen mannen en vrouwen veel kleiner zijn bij grote en sterke emoties in het leven, zoals een overlijden, liefdesverdriet of heimwee.
Een derde factor is volgens Vingerhoets de huildrempel. Die ligt voor mannen een stuk hoger dan voor vrouwen. “Dat heeft vooral met de hormonen te maken,” gaat Vingethoets verder. “Hoe meer testosteron, hoe minder snel er gehuild wordt. Als het testosteron bij mannen lager wordt, bijvoorbeeld als ze bij prostaatkanker anti-hormonen krijgen toegediend, dan worden ze emotioneler.”
Als vierde is er nog de sociale druk en dan met name de vriendjes en vriendinnetjes. Vingerhoets: “Als een jongen verloren heeft met knikkeren zal hij niet snel gaan huilen, omdat de kans groot is dat zijn vriendjes hem uitlachen. Meisjes zijn daar niet mee bezig.”
Professor Vingerhoets voegt er nog een laatste opmerkelijke opmerking aan toe. “Het lijkt er ook op dat als vrouwen meer geëmancieerd zijn, ze ook meer huilen. Daar wijzen de data op. Maar waar dat precies mee samen gaat, dat weten we nog niet.” Ook zijn er per land of regio verschillen aan te wijzen. ”In Afrikaanse landen is het verschil in huilgedrag tussen mannen en vrouwen een stuk kleiner dan in het westen. Dat hadden we niet verwacht. Een verklaring is nog lastig.” Wel is nog aan te geven dat het huilen zich ontwikkelt, naar mate mensen ouder worden. “Het huilen van baby’s is egocentrisch, terwijl volwassenen ook huilen uit empathie, vanwege de dingen om hen heen. Bij het ouder worden ontwikkelen zich meer ‘positieve’ tranen. Dan wordt er niet alleen meer gehuild bij verlies, maar ook bij winst.”
